پرسش سی وسوم:  سلام خوب هستین خسته نباشید پسرم ۱۰سالشه بیش فعاله خیلى به فکر فوتبال بازى کردنه از بازى و جنب جوش خسته ‏نمیشه بعضى وقت ها میره تو فکر به نظر شما چه روشى رو در نظر بگیرم . ‏

پاسخ از دکتر پیشیاره:

درود و سلام 

وقت خوش

دوست ارجمند، ایکاش بطور دقیق تر و همراه با ذکر جزئیات پرسش تان را مطرح می فرمودید، لبطور مثال اینکه آیا این علاقه ی بیش از حد ‏ایشان به فوتبال موجب بروز اختلال در کارهای روزمره ی زندگی و تحصیلی ایشان هم شده است یا خیر؟ آیا این علاقه به ‏فوتبال بطور فرهنگی در محله و خانواده ی شما یک ارزش محسوب میشود؟ آیا ایشان بطور واقعگرایانه در این ورزش دارای ‏مهارت خاصی هم هست؟ آیا برای آینده اش در این فوتبال سرنوشت خاصی متصور هست؟ آیا از طریق باشگاه و بطور برنامه ‏ریزی شده کار می کند یا نه؟ آیا در محله ی شما، امکان برای ورزش های دیگری نظیر تنیس، بسکتبال یا والیبال نیز هست؟ ‏آیا این علاقه در کل کودکان محله وجود دارد ، بالاخره ایشان که نمی تواند به تنهایی فوتبال بازی کند؟ ‏

بنابراین خانواده ها باید توجه نمایند که صرف وجود علاقه به یک ورزش یا فعالیت حرکتی زیاد دلیل وجود اختلال بیش ‏فعالی نیست. اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه (‏ADHD‏) ، همانطور که از نامش مشخص هست باید موجب بروز ‏اختلال در کارهای روزمره ی زندگی و تحصیلی فرد بشود، در سرکلاس نتواند که آرام و طولانی به مدت نیم ساعت در مدرسه ‏و همچنین در منزل بر روی صندلی بنشیند و یک کاری را انجام بدهد، نتواند خود را کنترل کند و بطور مداوم در بین ‏حرفهای دیگران بپرد و یا صبر و حوصله ی تحمل انتظار بیش از دو دقیقه را نداشته باشد، توانایی مکالمه ی رودررو و چشم ‏در چشم با دیگران و حوصله ی اتمام جملات و گفتار دیگران و شنیدن دقیق آنها را نداشته باشد و این اعمال و رفتار را هم در ‏مدرسه و هم در منزل بروز بدهد. ‏

از نقش الگو دهی پدر برای ایشان نیز غافل نشوید و همچنین پیروی و التزام از یک برنامه ی مدون و روند منظم و انضباط ‏مکتوب و مقرر شده میتواند  بسیار برای ایشان کمک کننده باشد. ‏

در مورد اینکه فرموده اید که گاهی اوقات ایشان به فکر فرو میرود، تصور می کنم منظورتان این باید باشد که عمیقا از محیط ‏اطراف اش غافل می شود و کلا ارتباط هوشیارانه اش با محیط برای لحظاتی قطع می گردد، دقت بفرمایید اگر این رفتار از ‏دسته ی رفتارهای نمایشی نیست و با صدا زدن ایشان و مخاطب قرار دادن ایشان همچنان در خودش است و متوجه نامیدنش ‏و صدا زدنش نمیشود، قطعا و سریعا باید به نزد پزشک متخصص مغز و اعصاب کودکان برود و به احتمال زیاد از ایشان نوار ‏مغزی گرفته شود تا خدای ناکرده نوعی از اختلالات برهم خوردگی عملکرد امواج مغزی و تشنج های خفیف نباشد.‏‏‏ ‏

‏با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان 

ابراهیم پیشیاره- دفتر کاردرمانی رشد

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.