پرسش یازدهم : سلام. پسری دارم ۷ ماه و ۲۴ روزه. به موقع گردن گرفته. از نظر بینایی و شنوایی عالی هست. کاملا به اسم خودش واکنش نشون میده. غلت میزنه و بدون کمک میشینه. قاقا ماما و دد میگه. ولی هنوز نمیتونه روی پای خودش ایستاده بمونه. احساس میکنم پاهای ضعیفی داره. هنوز سینه خیز یا چهار دست و پا نمیتونه بره. روی دستاش بلند میشه ولی نمیتونه جلو بیاد. دکتر بردم و یه چکاپ کامل داده و هیچ کمبودی نداشته. دکتر نگرانی منو بیهوده میدونست. پسر من هیچ علاقه ای نداره با وسایل بازیش بازی کنه یا حتی دستش بگیره. جغجغه دستش میدم در حد چند ثانیه تکون میده و پرتش میکنه. به غیر از دستش چیزی دیگه ای دهنش نمیذاره. نون دستش میدم از این دست به اون دست میکنه در آخر پرتش میکنه. از دستاش اصلا کار نمیکشه. این موضوع هم باعث نگرانی من شده. چون همسن های پسرمو میبینم که با چه ولعی دنبال وسایل بازیشون میگردند و سرگرم میشند. به هر چیزی چنگ میزنند و میگیرند. پسر من اصلا از این کارها نمیکنه. دایم دست و پاهاشو نگاه میکنه. و شدیدا علاقه به کتاب داره. از ۲ ماهگی براش کتاب خوندم و خیلی کتاب دوست داره و هیجان زده میشه. سوال من در آخر اینه مهارتهای حرکتی پسرم ضعیفه من چیکار میتونم بکنم؟
پاسخ از دکتر پیشیاره:
درود و سلام
وقت خوش
دوست ارجمند، سیر تحول رشد حرکتی در کودکان بسیار حائز اهمیت هست و میتواند پایه گذار الگوها و رفتارهای ادراکی و شناختی آتی گردد، بنظر من این دغدغه شما بسیار مهم است زیرا فقط یک تاخیر حرکتی ساده را گزارش نمی کنید بلکه نوع نگاه ایشان که فقط به دست و پاهاش نگاه می کنه و یا نوع رفتار ایشان در مواجهه با اسباب بازیهایش که طبق گزارش سرکارعالی اصلا با آنها مطابق با سن اش بازی نمی کند و بیشتر آنها را پرت می کند و همچنین تغییر سبک علاقه ی کودکانه ایشان به کتاب خواندن شما به عنوان یک کار فاقد الزام حرکتی و کم هیجان در سن کودک شما در محتوای گزارش شما وجود دارد. بنابراین ، بنظر من، ایشان حتما باید از لحاظ بررسی خط سیر رشدی به ویژه در خصوص دور سر و تناسب قد و وزن و همچنین بررسی رفلکسهای نوزادی سطح ساقه مغزی، تعادل و هماهنگی حرکتی و مهار رفلکس استارتل Startle باید مورد بررسی دقیق قرار بگیرد و مشکل حس لمسی و اختلال در حس عمقی نیز ارزیابی شود و در کنار آنها باید سبک و شیوه ارتباط بازی گونه ی شما و پدر محترم ایشان نیز مورد بازبینی و مشاوره متخصص قرار بگیرد. تا سن سه سالگی که دوران طلایی رشد مغز و سیستم عصبی به عنوان سیستم پیشرو ی فرد تلقی می گردد با توجه به حجم بسیار زیاد امکانات و ساختارهای قابل انعطاف و تغییر پذیر مغز میتوان بسیاری از اینگونه اختلالات را برطرف نمود ولی در صورتیکه این موارد ماندگار شود میتواند نقص ها و مشکلاتی را در رفتارهای آغازین ارتباطی با سایر کودکان ، توجه متمرکز به عنوان پایه یادگیری و آموزش، رفتارهای کلامی نیز بوجود آورد. الان کودک شما به عنوان یک کودک در معرض خطر یعنی At risk تلقی می گردد که شاید با برنامه های آموزشی به شما جهت انجام در منزل و یا مراجعه ماهانه به دفتر کاردرمانی در قالب مداخله بهنگام یا Early intervention بشود از افزایش تاخیر رشدی کودک جلوگیری نمود ولی به مرور زمان ممکن است که این فاصله ی تاخیری بیشتر گردد و مجبور باشیم که از برنامه های فشرده تر استفاده کنیم.
با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان
ابراهیم پیشیاره- دفتر کاردرمانی رشد