پرسش بیست و هشتم:  باسلام وخسته نباشید.اقای دکتر من دوتاپسردوقلودارم پیش دبستانی میرن یکیشون اروم اما ‏یکیش همیشه درحال خرابکاریه اسباب بازیاشو با هرچیزکه گیرش بیادتکه تکه میکنه درکل ‏همیشه عصبانیه ودرحال عصبانیت میره دنبال چاقومیگرده ومیگه میکشمتون وچاقوروب پاش یا ‏دستش میکشه بدون ترس وتقریبا همیشه بایدچاقوروقایم کنم وسیله پرت میکنه اما درمدرسه ‏خیلی ارومه .حالا سوالم اینه ایا بیش فعال هست ؟وایا بایدببرم مشاوره؟من واقعا کم اوردم ‏دربرابررفتارش‏

پاسخ از دکتر پیشیاره:

درود و سلام 

وقت خوش

دوست ارجمند، در اطلاعات ارائه شده از جانب شما، نکته ی مهمی وجود دارد و آن اختلاف تفاوت رفتاری ‏کودک در مدرسه و منزل ، و همچنین تفاوت الگوی رفتاری ایشان با برادر هم قل اش می باشد. ‏وجود بار ژنتیکی در این دسته از اختلالات درکودکان بسیار مطرح گردیده است و همینطور با ‏توجه به همجنس بودن هر دو کودک (اگر دو قلوهای یکسان باشند، البته شما در این خصوص ‏مطلبی را ذکر نفرموده اید) ، و برادر هم قل چنین رفتارهایی را بروز نمی دهد بنابراین وجود ‏اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی در ایشان کاهش می یابد، و باید به عواملی نظیر تفاوت ‏نوع برخورد خانواده و اقوام و خویشاوندان با این دو توجه نمود در بسیاری از مواقع در کودکان ‏دو قلو دیده میشود که یکی از آنها بنابر دلایلی نظیر خوش چهره بودن یا تلفظ و گفتار نمکی و ‏جذاب داشتن یا داشتن الگوهای رفتاری مورد تایید خانواده بیشتر مورد توجه قرار می گیرند و ‏این سبب بروز اختلالات رفتاری کودک (قل محروم) در محیط خانه برای کسب توجه و انجام ‏رفتارهای جلب توجه ای ‏Attention seeking behavior ‎‏ و در بسیاری از موارد حتی ‏رفتارهای پر خطر می نماید که ناشی از خشم درونی کودک می باشد. به قول یکی از بزرگان در ‏هر جا خشم و قهر نابجا وجود دارد، حتما نقص و ترسی وجود دارد که فرد صاحب خشم بدلیل ‏بروز نقص و آشکار شدن ترسش از مواجهه با مشکل سعی در بروز رفتارهای عصبی و خشم ‏میکند تا در حقیقت با یک الگوی فرار رو به جلو رفتار نماید. ‏

بنظر میرسد که شما بیشتر نیازمند بهره گیری از روانشناسان با تجربه و دقیق در امر تربیت ‏کودکان هستید تا با صبر و حوصله میزان وقت پدر با پسرها و همچنین تفاوتهای رفتاری و ‏زمینه های بروز خشم در منزل را واکاوی نمایند و ارائه طریق نمایند. همیشه در نظر داشته باشید ‏که تغییر فضای روانی منزل و اصلاح الگوهای رفتاری نیز همانند هر امر دیگری نیازمند صرف ‏زمان و گذر روزها است و حتما دلیلی ندارد تا در همان بار اول به موفقیت کامل دست یابید ‏بلکه باید پا به پای یک مشاور با تجربه قدم بردارید و ایشان را از موفقیت ها و شکستها در ‏انجام عملی راه حل ها آگاه سازید و در نهایت ثمره ی تلاش تربیتی تان را در جوانی پسران ‏ارجمندتان شاهد باشید.

‏با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان 

ابراهیم پیشیاره- دفتر کاردرمانی رشد

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.