موارد تئوری اسپایدرکیج و لباس فضایی
اسپایدرکیج بخشی از سازمان ورزش جهانی و یک سیستم تعلیق است که با استفاده از کش ها، بندها و روش های درمانی مختلف از طریق توسعه حس امنیت و ادغام حسی کار می کند.
این نام توسط کودکانی که برای اولین بار از این سیستم برایشان استفاده شده آورده شده است.
در سال ۲۰۰۲ برای اولین بار توسط دکترریچارد و همسرش ایزابلا کوسیلینی که از متخصصان فیزیوتراپی هستند مورد استفاده قرار گرفت.
لباس فضایی با استفاده از در برگیری بدن و تحریکات حسی و القای حس امنیت به بدن نیز در توانبخشی و کاردرمانی اختلالات جسمی و حرکتی کاربرد زیادی دارد.
برای اولین بار در دهه ی ۹۰ میلادی در کشور روسیه توسط ولادیمیر تیچینیا طراحی و استفاده شده است.
تجهیزات قابل استفاده در اسپایدرکیج و لباس فضایی عبارتند از :
- قفس فلزی
- تارهای بانجی
- کلاه لبه دار
- جلیقه ها
- شلوار کوتاه
- زانو بند
- اتصالات بازو
- اتصالات کفش
لباس فضایی و اسپایدرکیج در موارد زیر می تواند مورد استفاده قرار گیرد:
- فلج مغزی
- اختلالات عصبی عضلانی شامل MS و انواع دیستروفی ها
- سندروم داون
- تاخیر در رشد
- اسپاینابیفیدا
- سکته مغزی
- آسیب سر
- اختلالات اسکلتی عضلانی شامل آسیب های ورزشی، تصادف، شکستگی، آرتریت روماتویید و …
تارهای بانجی به غیر از حمایت الاستیک مقدار مناسبی از تحریکات را به بیمار می دهد و به بیمار جهت حفظ موقعیت بدن کمک می کند.
این تجهیزات بیشتر برای بیماران فلج مغزی و اختلالات عصبی عضلانی کاربرد دارد و از طریق حس تعلیق در عین حمایت کمک شایانی به حفظ وضعیت بدنی بیماران و و کاهش رفلکس های پاتولوژیک و پیشبرد حرکات مناسب ماهیچه کمک می کنند.
بیمار به کمک تارها و روش های درمانی در بین قفس به حالت تعلیق درآمده است. کابل ها پویا هستند و به کمک آن بیمار می تواند حرکت مستقلی را انجام دهد و تجهیزات پشتیبانی مناسبی را در این زمینه به بیمار ارائه می دهد و بیمار می تواند تمرینات زیادی مانند خزیدن، چهاردست وپا، ایستادن، پریدن و … را انجام دهد و یاد بگیرد. انجام این تمرینات در تحمل وزن کامل یا جزئی باعث می شود بیمار بتواند ادغام حسی، احساس امنیت و تسلط بر فعالیت مربوطه را بهبود ببخشد.
قفس اسپایدرکیج از جنس فلز و در طول و عرض و ارتفاع مساوی ساخته شده و اندازه آن بسته به جمعیتی که از آن استفاده می کنند متفاوت است.
جلسات درمانی حدود سه تا چهار ساعت در نظر گرفته شده و برای کودکان و بزرگسالان و نوع ضایعه متفاوت است.
فعالیت های آموزش عملکردی به راحتی می توانند در این تجهیزات آموزش داده شوند و شروع یک وضعیت خاص را می توان به راحتی به دست آورد.
تاثیرات درمانی استفاده از لباس فضایی و اسپایدرکیج عبارتند از :
افزایش قدرت عضلانی
جلوگیری از آتروفی و تحلیل عضلات
افزایش دامنه حرکتی مفاصل
بهبود تعادل و هماهنگی
بهبود انعطاف پذیری عضلات
تسریع رشد حرکتی
بهبود یادگیری و برنامه ریزی حرکتی
تحمل وزن اندام ها
یکپارچگی حسی
منابع موارد تئوری اسپایدرکیج و لباس فضایی :
Universal exercise unit (UEU) http://www.suittherapy.com/
Googlescholar.com
