پرسش دوم : نوزاد من کلاب فوت داره و گفتن باید تا ۱۳ سالگی باید کفش طبی بپوشه تو رو خدا کمک کنید .چیکار کنم
پاسخ از دکتر پیشیاره.
درود و سلام
وقت خوش
دوست ارجمند باید خدمتتان عرض کنم که این مورد جزو اختلالات بسیار شدید نیست و نیازی به این مقدار نگرانی نیست بلکه باید هوشمندانه و صبورانه و منطقی با مشکل مواجه بشوید و بدانید که در صورت عملکرد دقیق و آگاهانه این مشکل در بزرگسالی میتواند تا حد بسیار زیادی بهبودی حاصل کند ولی نباید بهترین روزها و ماههای طلایی ایشان را که زمان پیش از راه رفتن و ایستادن می باشد از دست بدهید. همانطوریکه قطعا میدانید علت این بیماری تلفیقی از عوامل ژنتیکی و محیطی است و ناشناخته تلقی میشود و بطور معمول در هر دو پا دیده می شود که موجب بروز اختلال در الگوی راه رفتن طبیعی می شود و در سنین بالا موجب کاهش اعتماد بنفس میشود، بنابراین باید دقت بفرمایید که رعایت و توجه به نکاتی میتواند نقش بسیار زیادی در کاهش علائم و نزدیکتر نمودن الگوی تحرک و راه رفتن به الگوی هنجار داشته باشد، هر چند درمان قطعی و راهکار حتمی آن جراحی در سنین بالا خواهد بود ولی در نظر داشته باشید که هر چقدر تا آنزمان از بروز و تشدید بد شکلی های مفصلی Deformity ها و یا کوتاهی های عضلانی Contracture ها و تغییر خط کشش برآیندی نیروهای عضلانی و مفصلی پیشگیری و جلوگیری کنیم تا عواقب کمتری بروز یابد، میتوان به نتایج مناسب و مطلوب جراحی در سنین بالا نیز امیدوار تر بود. در روش Ponseti Method که از روشهای بسیار معتبر و مطلوب برای این مورد می باشد، قید شده است که در صورتیکه در سنین بالا، بد شکلی و کوتاهی های عضلانی شدید اتفاق بیافتد نتیجه عمل جراحی نیز رضایتبخش نخواهد بود ولی اگر مواردی را که در زیر خدمتتان توضیح خواهم داد مراعات و دقیق و مسلط و بدون آشفتگی اقدام بفرمایید، نتایج بسیار خوب و مطلوب و بدست آوردن عملکرد هنجار و عادی مورد انتظار خواهد بود.
بنابراین رعایت مواردی نظیر افزایش تحرک بخشی مفاصل در گیر از مچ پا به پایین تا مفصل بندهای انگشتان پا و استفاده از ماساژ ساده تا استفاده از تکنیکهای تخصصی آموزش گرفته از همکاران فیزیوتراپیست و یا کاردرمانگران(ارگوتراپیست)، استفاده از اسپیلنتهای بسیار نرم کششی با مدت استفاده بسیار محدود و کوتاه با دفعات مکرر استفاده در طی روز، آماده سازی تقویت عضلات درگیر که بصورت ضعف عضلانی در عضلات مبتلا بروز می یابد، تغییر و اصلاح مکرر اسپلنتهای ساده و کششی جهت تصحیح وضعیت قرار گیری انگشتان و مفاصل بصورت هر دو هفته یکبار در ماههای اول نوزادی تا شش ماه و سپس ماهانه اسپیلنتهای کششی نرم همراه با تمرینات در حفظ وضعیت هنجار و ایجاد الگوی طبیعی و هنجار ایستادن و راه افتادن.
با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان
ابراهیم پیشیاره- دفتر کاردرمانی رشد
