پرسش پنجاه  و هفت : با سلام خدمت آقای دکتر پیشیاره.  من یک پسر ١١ ماهه دارم. از دو ماهگی متوجه شده که ارتباط چشمی ضعیفی دارد. موقع شیر خوردن اصلا به من نگاه نمیکنه مگر این که خیلی توجهش رو جلب کنم. از دو ماهگی تا ٧ ماهگی وقتی روی زمین بود در حالت طاق باز کاملا به چشم های افراد و وسایل نگاه میکرد و با چشماش تمام حرکات رو دنبال میکرد. ولی توی بغل نگاهش رو از آدم ها میدزدید و بیشتر پایین رو نگاه میکرد یا اطراف. از ٧ ماهگی تونست بشینه و گاهی توی روروئک میذاشتیمش در این حالت ارتباط چشمیش بهتر بود و پیشرفت زیادی نسبت به قبل داشت. اما هنوز هم ارتباط چشمی ضعیفی داره بخصوص وقتی وارد جای جدید میشه اول اصلا به چشم های ادم ها نگاه نمیکنه و بعد کم کم ممکنه باهاشون دوست بشه و نگاهشون کنه بخصوص اگر باهاش دالی بازی کنن. از لحاظ حرکتی خوبه از سه ماهگی غلت زد و ٧ ماهگی هم نشست و هم با کمک وسایل می ایستاد. از ٧.۵ ماهگی چهار دست و پا رفت و کلا تحرک زیادی داره از روی زمین میتونه خیلی سریع رو مبل و بعد روی دسته مبل و بعد کانتر آشپزخونه بره. به تبلیغات علاقه داره بخصوص اونهایی که کارتونی هستند و آرم اخبار رو هم دوست داره. واکنش به اسمش خوبه ولی گاهی که سرگرم کاریه ممکنه ۵ بار هم صداش کنم و هیچ عکس العملی نشون نده.  از ٨ ماهگی بای بای و الو کردن یاد گرفت از ١٠ ماهگی دست دستی و تقلید زیاد میکنه مثلا ادای عطسه و سرفه ما رو درمیاره و یا حالت های دستامون رو تقلید میکنه. آواسازی داره و بابابا ماماما نننن تاتا به به دد لیلیلی و اواهای دیگه رو میگه. هنوز کلمه هدفمندی نمیگه ولی اگر بگم بگو به به یا دد یا بابا میگه و روی تاب که میشینه میگه تاتا.  در مورد وسایل خونه خیلی کنجکاوه میتونه با کنترل تلویزیون رو روشن کنه. گوشی رو دم گوشش بذاره. و تا حدودی داره اشاره کردن رو یاد میگیره. اگر بگم چراغ یا ساعت یا تلویزیون کو گاهی نشون میده و گاهی نه اما اگر چیزی توجهش رو جلب کنه با انگشت اشاره کاملا نشونش میده بخصوص وقتی فروشگاه میبریمش.  موردی که نگرانم کرده ارتباط چشمی ضعیفشه که رو به بهتر شدنه ولی نه با غریبه ها. به خودمون حتی زل زل هم نگاه میکنه و ارتباط چشمیش با ما عالیه و با دالی بازی و بازی های دیگه غش غش میخنده ولی به غریبه ها زیاد نگاه نمیکنه و براشون نمیخنده. لطفا راهنماییم کنید. من نگران اوتیسم هستم.

پاسخ از دکتر ابراهیم پیشیاره:

درود و سلام ، وقت خوش.  گزارش شما بطور کامل دلیل بر یک اختلال تاخیر رشدی تکاملی یا PMD می باشد که معمولا با فاصله ی کمتر از شش ماه نسبت به همتایان اتفاق می افتد. بهتر است که از تسهیل مراحل رشد حرکتی و کمک به الگوهای ایستادن و راه رفتن استفاده کنید و روروئک را کلا بطور کامل کنار بگذارید، مگر اینکه فقط در حالت ایستاده و ثابت به مدت پنج دقیقه استفاده کنید و دقت کنید تا پاشنه ایشان روی زمین قرار بگیرد. ماه دوازدهم یعنی پایان یکسالگی از لحاظ رشد عصبی بسیار حائز اهمیت است و در پایان این ماه ارتباطات عصبی (سیناپس ها و شبکه های عصبی) بسیار یکپارچه و همگون می شود و از آنجا که در گزارش ارزشمند شما موارد خوب و امیدوارکننده ی بسیاری دیده می شود احتمال زیادی میرود تا با افزایش توانمندی محور رشدی-حرکتی  و تسهیل ایستادن و گام برداشتن بتوان نقاط ضعف این سیستم رشدی (تماس چشمی) را نیز برطرف نمود. در این زمینه از خدمات مشاوره ی حرکتی بخش کاردرمانی میتوانید بهره بگیرید.

سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان *  سربلند باشید.

ابراهیم پیشیاره – دفتر کاردرمانی رشد