شما به عنوان یک والد باید نقش های بسیاری را در زندگی فرزندانتان ایفا نمایید. یکی از مهم ترین این نقش ها، ایجاد فضایی سرشار از عشق، محبت و انگیزش برای کودک تان می باشد. همچنین باید مراقب باشید تا او به نحوی سالم رشد کند و دیگر آنکه به او کمک کنید که یک خودانگاره خوب از خود داشته باشد. برای ساخت چنین حسی، پذیرش همیشگی و بدون قید و شرط، نگرانی، همدردی و احترام، حفظ رابطه متقابل و محترمانه با شما و مهمترین چیز کمک به ایجاد آزادی و استقلال همراه با مرزبندی های مشخص می باشد.
ما می دانیم که کودک از لحظه ای که متولد می شود، شروع به فراگیری اطلاعات می کند و بیشترین اطلاعاتش را از والدین کسب می کند. پس والدین لازم است بدانند که :
۱- اهداف مناسبی را تعیین کنید
مراقب هدف گذاری نامشخص با اهدافی که پیوسته فراتر از توانایی های کودک شما هستند، باشید. هرگز به دنبال بهترین حالت ممکنه نباشید، چرا که این امر منجر به سرخوردگی شما و فرزندتان می شود. هرگز در سنین پایین توقع زیادی از او نداشته باشید بلکه همین مهارت ها و موفقیت های کوچکی را که او هر روز کسب می کند درنظر بگیرید.
۲- همیشه به او بپیوندید یا همراه او باشید
کودک شما تا زمانی که ۸ سالگی را پشت سر بگذارد، کارهایش را با الگو گرفتن و تقلید کردن از شما فرا می گیرد. یکی از بهترین روش ها برای نشان دادن مناسب به او این است که برخاسته و کاری را در مقابل او یا همراه او انجام دهید. این به معنا این است که شما تنها به دادن فرمان یا دستورالعمل به کودک تان اکتفا نکنید. مثلا به جای آنکه عمل فرزندتان را با گفتن جمله (با دست غذا نخور) تصحیح کنید قاشق خود را برداشته و خودتان خیلی واضح، قابل درک و اغراق گونه غذا خوردن با قاشق را انجام دهید و ضمن آنکه به بگویید و تکرار کنید که : “ما با قاشق مان غذا می خوریم”.
۳- تکرار، تکرار، تکرار، تکرار
برای همه ی بچه ها به ویژه کوچکترها نیاز است تا انجام هر کاری را مدام به آنها گوشزد کنیم. این امر اگرچه خسته کننده است اما ضروری است. مثال : یک بچه کوچک زمانی که در حال خوردن میان وعده است یا منتظر چیزی می باشد، آرام نمی نشیند. بنابراین شما مجبورید پیام های مشخصی را مانند (ما وقتی چیزی میخوریم پاهایمان را تکان نمی دهیم و به صندلی لگد نمی زنیم) تا ماهها و ماهها و بارها و بارها تکرار کنید تا زمانی که بدن کودک شما هم مانند مغزش این پیام را به خوبی دریافت کند.
۴- به او توجه کنید
توجه نشان دادن به یک کودک بدیهی و قابل ملاحظه است. کودک بسیار حساس است که آیا شما به او توجه می کنید و یا نه و اگر تمام حواستان را به او ندهید یا به شما اعتراض می کند و یا دستها و لباس شما را می کشد تا توجه تان را جلب کند. کودک شما زمانی احساس می کند به حرفش گوش می دهید که با او ارتباط چشمی برقرار کنید و به او نگاه کنید. همیشه تلاش کنید تا به فرزندتان از روبرو نگاه کنید و با او صحبت کنید.
۵- وظایف روزانه
خوب است از دوران کودکی بطور روزانه او را با پذیرش و مسئولیت وظایف کوچک آشنا سازید. شما با این کار عادات پسندیده مانند حس مسئولیت پذیری و وقت شناسی و احترام قائل شدن برای دیگران را به او یاد می دهید. در این زمینه هم می توان از کلام و هم از الگوهای ملموس برای کودک استفاده نمود.
۶- زمان غذا خوردن
غذا خوردن بطور دسته جمعی یکی از کارهای مهم اکثر خانواده ها و یکی از بهترین راهها برای جمع شدن اعضای خانواده دور هم می باشد و به فرزندتان می آموزد که چگونه با یک گروه تعامل داشته باشد. باید دقت کنید که زمان غذا خوردن هیچ وقت به میدان جنگ یا هرج و مرج تبدیل نشود. در زمان صرف غذا بحث های بزرگسالان را پیش نکشید، کودک شما نیاز دارد که در گفتگو هنگام غذا او را نیز شرکت دهید. حتی قدرت انتخاب یک وعده غذایی در هفته به او و یا صرف نمودن غذا در اتاق او بطور هفته / سال یکبار می تواند زمینه ساز رفتارهای اجتماعی برای کودک شود.
منبع: کتاب به فرزندتان بیاموزید.
نویسنده کتاب : میریام استاپارد