کاردرمانی چگونه به یک کودک مضطرب کمک می‌کند؟
نویسنده : آیدا شتی، کارشناس کاردرمانی ، دفتر کاردرمانی پیشیاره، تهران، ایران.
بسیاری از کودکان از اضطراب رنج می‌برند و این اضطراب ارتباط آن ها با محیط را با مشکل مواجه می‌کند بنابراین فعالیت‌های روزانه مختل می‌شود. اضطراب در کودکان با بزرگسالان متفاوت است. آن‌ها ممکن است درهم‌گسیخته، عصبانی یا نگران باشند یا از موقعیتهای خاصی دوری کنند. کاردرمانی به کودک کمک می‌کند که یاد بگیرد با موقعیتهای متفاوتی که حین فعالیت‌های روزمره با آن‌ها مواجه می‌شود و برای او چالش برانگیز است، هماهنگ شود و به خوبی آن‌ها را اداره کند.
اضطراب از شایع ترین مشکلات شناخته شده در کودکان زیر ۶ سال است. تشخیص اضطراب به تنهایی و نه به صورت همراه با تشخیص اوتیسم یا اختلال کمبود توجه و تمرکز است.
بسیاری از مشکلات یکپارچگی حسی می‌تواند باعث ایجاد اختلالات اضطرابی در کودکان شود. ممکن است بیش از حد احساس سرما یا گرما کنند، جنس لباس‌ها آن‌ها را آزار بدهد یا احساس خارش شدید داشته باشند. همه این داده‌های حسی می‌تواند در کودک موجب اضطراب شود. وقتی کودک در خانه یا مدرسه دچار مشکل و چالش می‌شود اکثر مربیان و والدین فکر می‌کنند دلیل آن نقص توجه است. اما اغلب علت اشکال در انجام تکالیف و رفتارهای نامناسب در خانه یا مدرسه اختلال در عملکرد حسی است.
بسیاری از کودکان دچار اضطراب هستند چون فکر می کنند بدن آن ها تحت کنترلشان نیست. آن ها ورودی حسى که دریافت می کنند را درک نمی کنند و قطع این ارتباط باعث ایجاد اضطراب می شود. درمانگر باید مشکل را تشخیص دهد و پیشنهادهایی برای تغییر در خانه یا مدرسه ارائه می‌دهد.
بعد از برگزاری جلسات ارزیابی درمانگر کودک را ملاقات می کند. هدف اولیه درمانگر برقراری ارتباط با کودک است. به جز برنامه هایی که در کلینیک توسط درمانگر اجرا می شود، یک سری برنامه هم برای خانواده طراحی می شود که با کودک در خانه اجرا کنند. طول مدت درمان به کودک بستگی دارد؛ بعضی از کودکان دوره درمانی خود را طی ۶-۸ ماه طی می کنند. درمان توسط کاردرمانی اغلب به صورت آموزش مکانیسم های کنار آمدن به وسیله ی تکنیک های ملموس و غیر ملموس. نمونه های این تکنیک ها تنفس شکمی، ریلکس کردن عضلات، تصاویر هدایت شده، کارهای سنگین و … است. کاردرمانگر علیرغم علت یا تشخیص موظف به کودک در بهبود عملکرد در فعالیت‌های روزمره کمک کند. اختلالات فیزیکی، شناختی، رشدی یا رفتاری موانعی برای یک کودک ایجاد می کند. درمانگر باید ریشه مشکلات را پیدا کند و طی دوره درمان به رفع آن‌ها بپردازد.
Reference:
https://www.comfortinganxiouschildren.com
