نظم بخشیدن به رفتارهای کودک شش ساله
همانطور که کودکان بزرگتر می شوند، والدین نیاز بیشتری برای توصیه هایی برای نظم بخشی و برخورد با کودکشان دارند. مدیریت مشکلات رفتاری کودک شش ساله غالبا به دلیل راهنمایی های تند و محدودیت ها می باشد، و با دادن فرصتی به کودک برای انتخاب تصمیم صحیح می شود این مشکلات را مدیریت کرد. ممکن است این روش زمانی که کودک کوچک تر بود جواب می داد برخورد هایی مانند وقفه زمانی دیگر آنقدرها بر روی کودک شما کارامد نیست.
به هر حال شما می خواهید که مشکلات رفتاری کودک شش ساله تان را برطرف کنید، مهم است که به یاد داشته باشید که کودکان در این سن احساس جدیدی در رابطه با مستقل بودن دارند و محدویت هایی را در هر زمینه ای از زندگی شان می شکنند، که شامل رفتارهای اآن ها می شود. صبور باشید و سعی کنید کنید که شیوه های تربیتی کودک شش ساله را دنبال کنید.
۱- در رابطه با قوانین صریح باشید و ثبات داشته باشید.
اکنون کودک شش ساله تان اولین سال تحصیلی اش را شروع می کند، او باید انتظار داشته باشد که قوانین صریحی را در مدرسه مانند گوش دادن به معلم در حالی درس می دهد و صحبت می کند و به اشتراک گذاشتن موارد درسی با دیگران را دنبال کند. در خانه شما می توانید در رابطه با رفتارهایی که انتظار دارید از او سر بزند با او صحبت کنید، همانطور که معلم برای کودک توضیح می دهد که انتظار دارد که در مدرسه کودک چطور باشد و چه رفتاری داشته باشد. کودک شش ساله شما حتی ممکن است در تعیین یک سری از قوانین خانه شریک باشد (مانند موافقت کردن با صحبت کردن درست با خواهر و برادرش، حتی اگر او را عصبانی می کند).
برای مثال، ممکن است شما انتظار داشته باشید که کودک تمام تکالیف مدرسه اش را قبل روشن کردن تلویزیون یا بازی ویدئویی انجام داده باشد. یا اکنون که کودک شما بزرگتر شده است، ممکن است او بتواند مسئولیت بیشتری در خانه داشته باشد، و ممکن است که شما انتظار داشته باشید که او قبل از بازی کردن وظایفش را انجام دهد. گذشته از قوانین با کودک تان در رابطه با قوانین صحبت کنید و مطمئن شوید که او آنها را فهمیده است و عواقبی که در نتیجه عدم پیروی از قوانین وجود خواهد داشت را درک کرده باشد.
۲- به او گوش دهید ولی وارد بحث و جدل نشوید.
توانایی برقراری ارتباط با کودکی که با تندی جواب می دهد و نسبت به کاری که از او می خواهید و او با شما موافق نیست دلیل تراشی می کند نکته ی مهمی است. در حالی که شما می خواهید که کودکتان مشکلات نظری و فکری اش را احساس کند، او زمانی که نظرش را ابراز کرد به شما گوش می دهد، این کار همچنین برای اجتناب از وارد شدن به بحث های طولانی در رابطه با قوانین خانه حیاتی می باشد.
۳- تجدید نظر در مورد عواقب و پیامدها
بسیاری از والدین کودک شش ساله برخی از شیوه ها را زمانی که کودک کوچک تر بود کارآمد می یافتند روش هایی مانند وقفه زمانی دیگر در این سن برای کودک کارامد نیستند. فارغ از هر چیزی، به طور معمول برای کودکان بزرگ تر ماندن در اتاق شان تاثیر گذاری کمتری دارد یا اینکه از آن ها خواسته شود که در درجایی به تنهایی بنشینند، زیرا آن ها می توانند بفهمند که تنبیه آن ها طولانی نخواهد بود و زمانی که تنها هستند کمتر اذیت می شوند.
اگر مسئله این است شما می توانید تنبیهات دیگری مانند محروم کردن کودک از بازی با اسباب بازی اش، یا اینکه اجازه ندهید که کودک با دوستانش بازی کند یا بازی ویدئویی انجام دهد را در نظر بگیرید. به هر حال برخوردها و عواقبی که در نظر می گیرید باید در رابطه با رفتار بد کودک باشد، زمانی که کودک با قوانین مقابله می کند مطمئن شوید که شما در برخوردهایتان ثبات دارید.
۴- هشدار دهید ولی مردد نباشید.
به کودکتان یک هشدار بدهید سپس تلاش کنید که رفتار بد را رفع کنید. اگر کودکتان به انجام کاری ادامه داد از او بخواهید که آن کار را انجام ندهد (یا بالعکس)، سپس او را تنبیه کنید.
به یاد داشته باشید که در رابطه با هر نقطه ای از رشد کودکتان درگیری هایی وجود دارد. ولی زمانی که والدین مرزها و محدودیت هایی را تعیین می کنند و انتظارات روشنی را از کودکشان دارد، کودکان کمتر تمایل دارند که محدویت هایشان را بشکنند، و مشکلات رفتاری رشد کمتری خواهند داشت و به مرور رفع می شوند.
