مناطق درگیر در فلج مغزی اسپاستیک
یک نوع تقسیم بندی توپوگرافیکال بر اساس مناطق درگیری برای این نوع فلج مغزی در نظر گرفته شده است.
- منو پلژی اسپاستیک Spastic monoplegia: فقط یک عضو کودک درگیر است معمولا یک دست.
- همی پلژی اسپاستیک Spastic hemiplegia : وقتی یک سمت بدن درگیر شده باشد (اندام فوقانی و تحتانی یک سمت از بدن). معمولا شدت درگیری اندام فوقانی بیشتر است.
- ترای پلژی اسپاستیک Spastic Triplegia : سه اندام درگیر است مثل درگیری یک دست و دو پا
- کوادری پلژی اسپاستیک Spastic quadriplegia: وقتی هر چهار اندام درگیر می شوند. در این موارد ممکن است عضلات دهان و زبان هم گرفتار شوند.
- Spastic paraplegia/Diplegia: هر چهار اندام درگیر می شوند اما درگیری اندام های تحتانی نسبت به فوقانی بیشتر است.
در حالت طبیعی عضلات به صورت جفت کار می کنند؛ برای مثال وقتی یک گروه منقبض می شود گروه مخالف شل می شوند تا امکان ایجاد حرکت آزادانه را در راستای مورد نظر فراهم سازند. اما در عضلات استپاتیک هر گروه عضلانی به طور همزمان منقبض می شوند و حرکت را متوقف می سازند، که به این حالت انقباض همزمان گفته می شود. گرچه همه عضلات اندام گرفتار منقبض هستند ولی انقباض بعضی از آن ها بیشتر است و همین امر موجب می شود تا اندام فلج در وضعیت خاصی قرار بگیرد.
سفتی عضلانی ممکن است در حالت خفیف فقط تعداد محدودی حرکت را مختل نماید ویا اینکه در حالت شدید تمام حرکات بدن را دچار مشکل سازد. مقدار سفتی عضلانی معمولا با گذشت زمان تغییر می کند. توانبخشی، جراحی و استفاده از بعضی از داروها و وسایل کمکی و تطبیعی می تواند به کنترل و مهار سفتی عضلانی کمک کند. معمولا آسب به قشر مغز باعث بروز سفتی عضلانی می شود.
در اندام فوقانی آرنج و مچ دست خم شده و ساعد به داخل می چرخد، انگشتان جمع شده و حالت مشت کردن را به خود می گیرند. در اندام تحتانی ران خم شده و به ران دیگر نزدیک شده و به داخل می چرخد. مفاصل زانو و مچ پا هم خم می شوند.
