راهکارهای تقویت خوشبینی و مثبت اندیشی در کودکان
خودتان الگو باشید.
اگر شما فردی خوشبین و مثبت اندیش هستید، به احتمال زیاد، فرزندتان هم مانند شما مثبت اندیش خواهد شد. پس سعی کنید همواره الگوی خانوادگی خوبی برای فرزندتان باشید. همواره در مورد موارد مثبت صحبت کنید و همیشه بهترینها را آرزو کنید. حتی اگر همه چیز در زندگیتان رو به راه نباشد! هنگامیکه به موفقیت دست پیدا کردید به خودتان روحیه دهید و بگذارید فرزندانتان هم از موضوع باخبر شوند. سعی کنید محیطی مثبت و پرانرژی برای افراد خانواده و بهخصوص فرزندتان فراهم کنید.
به نکات مثبت زندگی بنگرید!
بسیاری از والدین هنگام گفتگو با هم یا گفتگو با کودکان، مدام به بحث درباره نداشتههای زندگی میپردازند و این مسئله را به ذهن کودکان القا میکنند که زندگی سراسر رنج است و با تکرار این گفتگوها بدبینی را در کودکان پرورش میدهند. پس بهعنوان پدر و مادر، مراقب حرفهای خود و اظهار نظرتان درباره زندگی باشید و همواره بر داشتههایتان تأکید کنید و فرزندانتان را طوری تربیت کنید تا همیشه فقط به روشناییهای زندگی بنگرند.
در مورد رویدادها تبادلنظر کنید.
کودکان دوست دارند در مورد رویدادهای پیشآمده در طول روز صحبت کنند. از کودک خود بخواهید درباره بخشی از کارها و رویدادهای روز که برایش لذتبخش بوده و بخشهایی که لذت کمتری داشته، صحبت کند. این کار به او میآموزد بهگونهای مؤثر با احساسات خود ارتباط برقرار کند. بهتر است به آنچه در کودک حس ناخوشایند ایجاد کرده توجه کرده و به او کمک کنید تا شادی را در زندگی پیدا کند و چهره مثبت زندگی را بیابد و حسی خوشایند را جایگزین احساس ناخوشایندش کند.
آیندهای مثبت ترسیم کنید.
بسیار مهم است که دورنمایی مثبت را به ذهن و فکر فرزندتان تلقین کنید و همواره به او بیاموزید تا با افکار منفی در زندگیاش مبارزه کند، برای هر اتفاقی در زندگی راهحلی منطقی پیدا کند، با پیدا کردن نکات مثبت، نقاط تاریک زندگیاش را برای خود روشن کند و آیندهای شاد و دلانگیز برای خودش ترسیم کند.
کودک خود را تحسین کنید.
کودکی که خوشباوری بیشتری دارد، خوشبینتر خواهد بود. تحسین کودک و بیان تواناییهای او، خودباوری را در او افزایش داده و به کودک توانایی میدهد تا خوبیهای دیگران را هم بهتر تشخیص دهد. این مسئله زمینه خوشبینی را در او فراهم میآورد.
سبک تبیین مناسبی ایجاد کنید.
سبک تبیین به این معناست که به کودکان بیاموزیم برای تجزیه و تحلیل اتفاقها و مسائل روزمرهای که در اطرافشان رخ میدهد، باید از چه راهها و روشهایی استفاده کنند. توجه داشته باشید که نحوه نگرش و نگریستن به دنیای اطراف را در بسیاری از موارد، پدر و مادر به کودکان میآموزند و این آموزش و تأثیر آن، در اغلب موارد بهطور نامحسوس و تدریجی اتفاق میافتد؛ اما این عامل در شکلگیری شخصیتی شاد و خوشبینانه مؤثر است. اینکه کودکان بتوانند به افراد دیگر و به شرایط موجود، معنا و مفهوم مطلوب و خوشایندی بدهند، بسیار خوب است؛ پس باید مراقب باشید که سبک تبیینی امیدوارانه در کودکتان شکل گیرد.
احساس تسلط و چیرگی ایجاد کنید.
والدینی که دوست دارند فرزندانی شاد و خوشبین پرورش دهند، باید در دوران کودکی، احساس تسلط و چیرگی در فرزند خود ایجاد کنند. تسلط و چیرگی در نحوه بازیهایی که کودک انجام میدهد، بسیار مهم است. تسلط و چیرگی، عاملی است که در نحوه برخورد کودکان با اسباببازی، قابل بررسی است. اسباببازیهایی که کودکان میتوانند در آنها تغییر ایجاد کرده و آنها را دوباره بسازند، اسباببازیهای مناسبی هستند که در کودک احساس تسلط ایجاد میکنند. این احساس، بر ایجاد فعالیت ذهنی و جسمی بیشتری در کودک تأثیر میگذارد و او را از انفعال و غمگینی دور میکند. باید به کودکتان فرصتی بدهید تا حق انتخاب داشته باشد. فرصتی برای بیان خواستهها و نیازهایش و اعلام اینکه دوست دارد چه چیزی بخورد و چه کاری انجام دهد. همه اینها، در کودکان احساس تسلط ایجاد میکنند.
کودک شاد و خوشبین، کودکی است که فرصت انتخاب داشته باشد، وقتی با والدین به خرید میرود، آنها باید با در نظر گرفتن شرایطی، این حق را به او بدهند. پس به یاد داشته باشید «حق انتخاب» را در کودکتان سرکوب نکنید.
مثبتاندیشی را تقویت کنید.
مثبتاندیشی، عامل بسیار مهمی است که در کودکی و بزرگسالی افراد، نقش مهمی را ایفا میکند. مثبت اندیشیدن، شرایط خاصی را میطلبد که باید برای کودکان فراهم شود. مثبتاندیشی را میتوان با ممارست و تمرین، در کودکان تقویت کرد. بهعنوان پدر و مادر بهتر است همواره درباره مسائل مختلف، مثبت بیندیشید و تفکرات مثبت را به زبان آورید و در حضور کودکان، بیان کنید. برای مثال اگر کودک شما در بازی با کودکی دیگر دچار اختلاف شد، در این شرایط باید با کودک خود طوری برخورد کنید که اوضاع را بسیار خوب و بدون مشکل برای او ترسیم کنید و تنش ایجادشده را برای کودک، کمرنگتر جلوه دهید. این مسئله میتواند روشی برای آموزش مثبتاندیشی به کودکان باشد. در نظر داشته باشید که تقویت روحیه مثبتاندیشی در کودکان نباید آنها را از واقعگرایی دور کند. این دو مقوله با هم فرق دارند.