اگر کودک والدینش را در حال آمیزش جنسی ببیند
گاهی والدین به دلایل مختلف مثل محدودیت فضای منزل، نداشتن اتاق خواب مجزا، شلوغ بودن خانه، فرزند زیاد و گاه اهمال و سهلانگاری، نمیتوانند محیط امن و راحتی برای برقراری روابط زناشویی خود فراهم کنند. وقتی فرزند اتفاقی رابطه زناشویی والدین را مشاهده میکند یا صدایی از جانب اتاق خواب آنها به گوش او میرسد، ممکن است آنچه در اتاق خواب بین پدر و مادر روی داده، بهعنوان یک صحنه خشونت تعبیر کند.
در صورتیکه در دفعات بعد با در قفل شده اتاق خواب والدین مواجه شود، این خیالبافی در وی تقویت میشود و چون معنای این تصویر را نمیفهمد، بهصورت ابهامآمیز برایش باقی میماند و حتی در همان زمان ممکن است هیجان جنسی او را تحریک کند.
مواجه شدن فرزند با صحنه رابطه زناشویی والدین ممکن است باعث ایجاد مشکلات روانی متعددی در آنها مانند اضطراب و افسردگی، شهوانی شدن کودک، ابهامات سادومازوخیستی (آزارگری-آزارخواهی) در مورد رابطه جنسی، ترس از تنهایی، آسیبپذیری و… شود. از طرفی، مطالعات وسیعی در حال حاضر بر این نکته تاکید دارند که دیدن اتفاقی صحنه رابطه زناشویی والدین بهخودیخود باعث آسیب روانی کودک نمیشود، مگر اینکه روابط خانوادگی بهطور کلی مخدوش و خشن باشد، اما شفاف شدن این موضوع مطالعات بیشتری را میطلبد. اگر کودک نیمهشب اتفاقی وارد اتاق خوابتان شد و شما را در حین رابطه زناشویی دید، بههیچوجه واکنشی مبنی بر وحشتزدگی و دستپاچگی از خود نشان ندهید. توجه به این نکته بسیار ضروری است که با برخوردتان کودک را شرمنده و خجالتزده کنجکاوی جنسیاش نکنید، چرا که از عواقب این برخورد، مشکلات جنسی فراوان برای او در آینده است.
آرام از او بپرسید که با شما کاری داشته که نیمهشب سراغتان آمده؟ آیا مشکل یا خواستهای دارد؟ اگر سوال کرد مشغول چه کاری بودید، برایش روشن کنید چیزی که اتفاقی شاهدش بوده، بههیچوجه بهمعنی دعوا و خشونت بین پدر و مادر نیست. باید به کودک توضیح داد مامان باباها وقتی همدیگر را خیلی دوست دارند، یکدیگر را در آغوش میگیرند، نوازش میکنند، میبوسند و میخندند و کارهایی میکنند که عشقشان را به هم نشان دهند و از وجود هم لذت ببرند. لازم نیست اصل رابطه زناشویی و فرایند آن برای کودک تشریح شود. حتما به کودک سفارش شود صحبت در مورد آنچه دیده در خارج از خانه و نزد دیگران درست نیست و در مورد مسائلی از این قبیل فقط میتواند در خانه و با پدر و مادر صحبت کند. در پایان توضیحات شما نیز کودک باید به اتاق خوابش هدایت شود.
اگر کودک چیزی نپرسید
در صورتی که کودک در همان برخورد نخست در اتاق خواب سوالی در مورد صحنهای که دیده نپرسید، میتوان در اولین فرصت مناسب مثلا فردا صبح، ابتدا ازاو پرسید که دیشب در اتاق خواب چه دیده و احساس و نظرش در اینباره چیست. چراکه شاید کودک چیز زیادی از صحنه رابطه زناشویی والدین ندیده باشد و والدین در تخمین زمان حضور کودک در اتاق اشتباه کرده باشند.
آماده پاسخگویی به پرسشهای غیرمنتظره کودک شوید
اگر سوالهای کودک غیرمنتظره و پاسخگویی به آن فراتر از دانستهها و اطلاعاتتان بود، مجبور نیستید پاسخ فوری بدهید و میتوانید ادامه صحبت را در جلسهای دیگر پیگیری کنید. در این فاصله از مشورت با متخصصان مربوط کمک بگیرید. مهم نیست که همه حقیقت را به بچه بگویید، بهتر آن است که به او دروغ نگویید. بسیاری اوقات رعایت نکات فوق و ارائه همین توضیحهای ساده، میتواند کودک شما را از ابتلا به طیف وسیعی از اختلالات اضطرابی و مشکلات جنسی در آینده حفظ کند. در غیر این صورت بهتر است با روانپزشک یا روانشناس مشورت کنید.