اسب درمانی نوعی درمان مبتنی بر حرکت اسب است (۱). این روش درمان از دهه ۱۹۶۰ توسط درمانگران اروپایی برای افزایش، قدرت، تعادل، عملکرد و بهبود راستای بدن استفاده شد. و از دهه ۱۹۷۰ درمانگران آمریکایی این روش را با درمانهای سنتی رایج ترکیب کردند (۲). در حین حرکات ریتیمیک و تکراری اسب در هنگام راه رفتن کودک یاد می گیرد که با هر کدام از این حرکات همراه و هماهنگ شود هم چنین آموزش می بیند که حرکات جبرانی را انجام دهد تا بتواند مرکز ثقل خود را کنترل کند و تعادلش را روی اسب نگه دارد. تمرین و تجربه باعث بهبود سیستم عصبی مرکزی می شود که این دیدگاه ارتباط نزدیکی با تئوری سیستم های پویا و کنترل حرکتی و یکپارچگی حسی دارد (۳). در این مداخله بیمار یک فرد فعال در حین انجام فعالیت است چرا که به طور مداوم در حال پاسخ دادن به تغییرات محیطی است لذا پاسخ ها و حرکات تطابقی را برای کنترل تنه و حفظ تعادل می دهد (۴).

هیپوتراپی می تواند با استفاده زین های شبیه سازی شده هم انجام شود. در این موارد حرکات ریتمیک اسب شبیه سازی می شود و  مداخله  می تواند در فضای بسته هم انجام بشود (۵).

بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعات انجام شده،  اسب درمانی  می تواند باعث افزایش هماهنگی (۶)، حرکات درشت (۷)، کنترل تنه در راستای وسط بدن (۸)، کنترل سر و هماهنگی (۹) شود. هم چنین تاثیرات مثبت اسب درمانی بر افزایش رفاه، بهبود انگیزه برای انجام فعالیت های حرکتی، افزایش شناخت و درک از خود و بهبود اعتماد به نفس دیده شد است (۱۰).

با توجه به بررسی های انجام شده شرکت کنندگان درمطالعات دامنه سنی مختلفی داشته و از انواع مختلف فلج مغزی بوده اند. از طرفی کودکان فلج مغزی مورد بررسی در سطوح عملکردی یکسانی بر اساس GMFCS نبوده اند و سطوح حرکتی متفاوتی داشته اند. نحوه اجرای اسب درمانی متفاوت بوده است به این شکل که هم از اسب و هم از زین های شبیه سازی شده استفاده شده است. شدت تمرینات اسب درمانی در مطالعات  مورد بررسی از ۶ تا ۱۲ هفته متفاوت بوده است. تکرار تمرینات نیز  از هفته ای ۱ تا ۲ بار به مدت ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت تفاوت داشته است (۵, ۱۱-۱۴).

تاثیر اسب درمانی و زین های شبیه سازی شده بر علمکرد حرکتی کودکان فلج مغزی

تاثیر اسب درمانی در بهبود عملکرد و ساختار بدنی کودکان فلج مغزی

اسب درمانی تاثیر خوبی در بهبود عملکرد حرکتی درشت مانند راه رفتن، دویدن، پریدن بر اساس معیار های GMFM-88 در انواع کودکان فلج مغزی ( آتتویید، کوادرو پلژی، دایپلژی، همی پلژی) ۴ سال به بالا با سطح عملکردی ۱ تا ۳ GMFCS دارد (۱۵).

اسب درمانی در بهبود تعادل، کنترل تنه، تغییرات سرعت راه رفتن و بهبود راه رفتن کودکان فلج مغزی ۲ تا ۱۳ سال موثر است (۱۶).

اسب درمانی باعث می شود تا کودک ۶ ساله فلج مغزی با تشخیص آتاکسی خفیف در سطح ۱ GMFCS در حفظ تعادل در نشستن، چمباتمه بودن، به تنهایی ایستادن و جابجا شدن بر اساس GMFM 66 عملکرد بهتری را به نمایش بگذارد(۱۱).

HBRT باعث بهبود در حرکات درشت کودکان مانند: دویدن، پریدن، واکنش های تعادلی و هماهنگی بر اساس معیار GMFM در کودکان فلج مغزی اسپاستیک می شود (۱۷).

اسب درمانی باعث بهبود نشستن، کنترل تنه، تعادل در کودکان با سطح عملکردی ۱ تا ۵ بر اساس معیار GMFCS می شود (۱۸).

اسب درمانی باعث بهود در عملکرد حرکتی درشت مانند: چهار دست و پا رفتن، راه رفتن، دویدن، پریدن بر اساس معیار GMFM  در کودکان فلج مغزی اسپاستیک می شود (۱۷).

اسب درمانی بر اساس مقیاس GMFM بهبود خوبی در فعالیت هایی نظیر چهاردست و پا و دو زانو رفتن در کودکان فلج مغزی دایپلژی، همی پلژی، دایپلژی و آتتویید و نوع طبقه بندی نشده در سن ۲ تا ۷ سال که توانایی مختلف حرکتی دارند را ایجاد می کند (۱۰).

اسب درمانی برای کودکان فلج مغزی دایپلژی، همی پلژی، کوادرو پلژی و نوع میکس بین ۲ تا ۱۴ سال که بین سطوح ۱ تا ۴ GMFCS هستند، در رفع عدم تقارن عضلات اداکتور ران موثر بوده است لذا در راه رفتن و حرکات درشت بر اساس مقیاس GMFM تاثیر مثبتی دارد از طرفی باعث بهبود در ثبات عضلات لگن و همچنین بهبود در اندام فوقانی می شود (۱۹).

با استفاده از اسب درمانی سرعت راه رفتن به خوبی کاهش پیدا می کند و جهت یابی کودکان بهتر می شود ترکیب این درمان با فیزیوتراپی اثرات بهتری را نشان می دهد (۲۰).

بر اساس معیار PBS زین های شبیه سازی شده باعث بهبود در تعادل کودکان فلج مغزی ۸ تا ۱۲ سال می شود (۱۳).

اسب درمانی و زین های شبیه سازی شده برای کودکان۹ تا ۱۱ سال فلج مغزی با سطح عملکردی ۲ تا ۳ GMFCS در حرکات درشت مانند کنترل تعادل اکتیو نشستن  بر اساس GMFM بهبود داشته اند ولی این تغییرات مثبت، بیشتر برای اسب درمانی بوده است (۱۲).

اسب درمانی در کودکان فلج مغزی(دایپلژی، کوادرو پلژی، Dyskinesia و هایپوتونیا) بین ۳ تا ۸ سال که در سطوح ۱تا ۵ GMFCS هستند تاثیرات مثبتی را بر عملکرد ذهنی، عملکرد حسی، عملکرد های اسکلتی عضلانی و حرکتی، عملکرد های قلبی عروقی، سیستم ایمنی بدن و سیستم تنفسی دارد (۱۴).

با توجه به مرور شواهد به نظر می رسد که اسب درمانی برای انواع کودکان فلج مغزی در حیطه عملکرد و ساختار بدنی در تمام سطوح GMFCS موثر است اما هر چقدر سطوح   GMFCS پایین تر باشد( وضعیت حرکتی کودک بهتر باشد و بتواند حرکت مستقل تری داشته باشد) نتایج اسب درمانی و زین های شبیه سازی شده بهتر است. سن مناسب برای اسب درمانی معمولا از ۲ سال به بالا است.

 


  1. Cunningham B. The newly developed working definition for hippotherapy. AHA News. 2003;12(3).
  2. Association AH. Introduction to hippotherapy classic principles student manual, revised. Denver: American Hippotherapy Association. 1996.
  3. Shumway-Cook A, Woollacott M. Motor control: theory and practical applications Williams and Wilkins. Baltimore, MD. 1995.
  4. Fitzpatrick JC. Hippotherapy cand Therapeutic Riding. Companion animals in human health. 1997:41.
  5. Kwon J-Y, Chang HJ, Yi S-H, Lee JY, Shin H-Y, Kim Y-H. Effect of hippotherapy on gross motor function in children with cerebral palsy: a randomized controlled trial. The Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2015;21(1):15-21.
  6. Brock BJ. Effect of therapeutic horseback riding on physically disabled adults. Therapeutic Recreation Journal. 1988;22(3):34-43.
  7. MacKinnon JR, Noh S, Lariviere J, MacPhail A, Allan DE, Laliberte D. A study of therapeutic effects of horseback riding for children with cerebral palsy. Physical & occupational therapy in pediatrics. 1995;15(1):17-34.
  8. Bertoti DB. Effect of therapeutic horseback riding on posture in children with cerebral palsy. Physical therapy. 1988;68(10):1505-12.
  9. Wingate L. Feasibility of horseback riding as a therapeutic and integrative program for handicapped children. Physical therapy. 1982;62(2):184-6.
  10. Casady RL, Nichols-Larsen DS. The effect of hippotherapy on ten children with cerebral palsy. Pediatric Physical Therapy. 2004;16(3):165-72.
  11. Frank A, McCloskey S, Dole RL. Effect of hippotherapy on perceived self-competence and participation in a child with cerebral palsy. Pediatric Physical Therapy. 2011;23(3):301-8.
  12. Temcharoensuk P, Lekskulchai R, Akamanon C, Ritruechai P, Sutcharitpongsa S. Effect of horseback riding versus a dynamic and static horse riding simulator on sitting ability of children with cerebral palsy: a randomized controlled trial. Journal of Physical Therapy Science. 2015;27(1):273-7.
  13. Lee C-W, Kim SG, Na SS. The effects of hippotherapy and a horse riding simulator on the balance of children with cerebral palsy. Journal of physical therapy science. 2014;26(3):423-5.
  14. Hsieh Y-L, Yang C-C, Sun S-H, Chan S-Y, Wang T-H, Luo H-J. Effects of hippotherapy on body functions, activities and participation in children with cerebral palsy based on ICF-CY assessments. Disability and rehabilitation. 2017;39(17):1703-13.
  15. Whalen CN, Case-Smith J. Therapeutic effects of horseback riding therapy on gross motor function in children with cerebral palsy: a systematic review. Physical & occupational therapy in pediatrics. 2012;32(3):229-42.
  16. Zadnikar M, Kastrin A. Effects of hippotherapy and therapeutic horseback riding on postural control or balance in children with cerebral palsy: a meta‐analysis. Developmental Medicine & Child Neurology. 2011;53(8):684-91.
  17. Sterba JA. Does horseback riding therapy or therapist‐directed hippotherapy rehabilitate children with cerebral palsy? Developmental Medicine & Child Neurology. 2007;49(1):68-73.
  18. Debuse D, Gibb C, Chandler C. Effects of hippotherapy on people with cerebral palsy from the users’ perspective: a qualitative study. Physiotherapy theory and practice. 2009;25(3):174-92.
  19. McGibbon NH, Benda W, Duncan BR, Silkwood-Sherer D. Immediate and long-term effects of hippotherapy on symmetry of adductor muscle activity and functional ability in children with spastic cerebral palsy. Archives of physical medicine and rehabilitation. 2009;90(6):966-74.
  20. Kang H, Jung J, Yu J. Effects of hippotherapy on the sitting balance of children with cerebral palsy: a randomized control trial. Journal of Physical Therapy Science. 2012;24(9):833-6.
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.
فهرست