اختلالات مشابه اوتیسم
اختلالات دیگری در سطح دنیا و میان انسان‌ها وجود دارند که با اختلال اوتیسم متفاوت هستند، اما در همان گروه و طیف اختلالات اوتیسم قرار می‌گیرند. در اینجا به چند دسته از آنها اشاره می‌کنیم.
سندرم آسپرگر: این اختلال بیشتر شبیه به اوتیسم خفیف است اما بدون آسیب‌های معنا‌دار در شناخت زبان. همچین به طور طبیعی بهره هوشی کودک آسپرگر در سطح طبیعی و یا بالاتر از طبیعی است.
اختلال رت: تحول به هنجار برای پنج ماه تا چهارسال، که به دنبال آن سیر نزولی وکم توانی ذهنی رخ می‌دهد و بیشتر در خانم‌ها رایج است.
اختلال تجزیه دوره کودکی: تحول به هنجار حداقل تا دو سال و ظهور نشانگان اختلال قبل از ده سالگی. به دنبال آن از دست دادن به هنجار مهارت‌ها رخ می‌دهد وبیشتر اوقات در پسران رایج است.
اختلال لالی انتخابی (SMD):
ویژگی‌های اصلی:
- امتناع از صحبت کردن در موقعیت‌های خاص
- شروع کننده صحبت در تعاملات اجتماعی نیستند
- ۳. کودک فقط در خانه صحبت می‌کند
- کودک در کلاس و مدرسه صحبت نمی‌کند
که از علل آن می‌توان به ناهماهنگی عمیق والدین و وابستگی افراطی مادر به کودک، اشاره کرد.
اختلال فراگیر تحولی: افرادی که نوعا رفتارهای اوتیسم را نشان می‌دهند، اما با درجه کمتر و با سن شروع بیشتر از سه سالگی.
ویژگی مشترک همه این پنج نوع اختلال، زمان ظهور آنها در سال‌های اولیه کودکی و نیز نقص در تعاملات و روابط اجتماعی است که به عنوان محوری‌ترین ویژگی همه این نوع اختلال‌ها محسوب می‌شود.
تفکیک این اختلال‌ها از یکدیگر بسیار مشکل است. در بعضی موارد متخصصان، در صورت دسترس داشتن به سابقه فرد آسان‌تر می‌توانستند این اختلالات را از هم تفکیک کنند، اما دسترسی به گذشته و سابقه افراد در مواردی دشوار است.
به همین دلیل اخیرا، به طور کلی این اختلالات را زیر چتر اختلال طیف اوتیسم درآورده‌اند. به این ترتیب از این به بعد گفته نخواهد شد که فرد به طور مثال به اختلال تجزیه دوره‌ٔ کودکی یا سندرم آسپرگر مبتلاست. در عوض گفته خواهد شد که فرد به اختلال طیف اوتیسم مبتلاست.
