چهار افسانه و چهار واقعیت اتیسم

افسانه اول : اتیسم یک بیماریِ نادرِ رُشدی است

واقعیت اول : اتیسم در ۱ کودک از ۱۶۰ کودک متولّد شده دیده می شود. اتیسم در همه جای دنیا و در همۀ نژادها با هر پس زمینۀ اجتماعی و اقتصادی دیده می شود.

افسانه دوم : فقط پسران مبتلا به اتیسم می شوند.

واقعیت دوم : با وجود اینکه تشخیص بیماری در پسران چهار برابر بیشتر از دختران گزارش شده است ، با این حال بسیاری از دختران از این بیماری و نشانه های آن رنج می برند.

افسانه سوم : افراد مبتلا به اتیسم هرگز دوست ندارند که لمس شوند.

واقعیت سوم : در حالی که در بعضی از افراد مبتلا به اتیسم Hypersensitivity یا حساسیت بالا نسبت به حّس لامسه وجود دارد ، در باقی افراد اتیستیک این حالت دیده نمی شود و آنها دوست دارند تا در کنار دوستان خود بازی و ورزش کنند و در آغوش گرفته بشوند.

افسانه چهارم : کودک مبتلا به اتیسم اصلاً ارتباط چشمی با دیگران برقرار نمی کند.

واقعیت چهارم : بسیاری از کودکان مبتلا به اختلال اتیسم قادر به برقراری ارتباط چشمی با دیگران هستند ، البته ممکن است ارتباط چشمی آنها به خوبی ارتباط دیگر کودکان نباشد امّا این افراد هم به افراد نگاه می کنند، لبخند می زنند و احساسات خود را به شیوه خود بیان می کنند.