ارتباط بین مهارت های گفتاری و عملکرد دست
شیوا جان محمدی. کارشناس ارشد کاردرمانی. دانشجوی دکتری علوم اعصاب
گفتار از پیچیده ترین مهارتهای حرکتی انسان به حساب می آید که شامل دستکاری حدود ۱۰۰ عضله وکال و تنفسی است. مطالعات بسیاری ارتباط بین حرکات ظریف و گفتار را نشان داده اند. کودکان با اختلال بیان گفتار مانند اختلال تولید صدا یا دیس پراکسی گفتاری، اغلب اختلال در مهارت های دستی را نشان می دهند که به نظر می رسد ساز و کار مشترکی هم در گفتار و هم در مهارتهای ظریف دست وجود دارد. یافته قابل توجه این است که همان مدارهای نورونی که مسئول حرکات ظریف انگشتان هستند منجر به تسهیل فرایندهای گفتاری می گردند. ارتباط بین کنترل حرکات ظریف و عملکردهای گفتاری به احتمال زیاد به وسیله غلبه طرفی مغز قابل توجیه است. بطور مثال اگر کسی صدمه مغزی دیده باشد عملکرد شناختی و پردازش حرکتی و همچنین مهارتهای گفتاری در صورتی مطلوب است که آسیب به ناحیه چپ مغز خورده باشد که با مدارهای فرونتوپریتال جانبی قابل توجیه است. در بیشتر مطالعات بالینی ارتباط بین زبان و دست به اثبات رسیده است. در افراد بزرگسال سالم مطالعات ثابت کرده است که غلبه طرفی در دست ها منجر به رشد مهارتهای گفتاری می گردد. استفاده از دست راست کودک ۱۳ ماهه با جنبه های دریافتی و پردازشی توسعه زبان مرتبط است. سازگاری استفاده از دست راست بتدریج با مهارت های پیشرفته زبان در کودکان نوپا همراه می گردد. مطالعات نشان داده است که تولید گفتار در قشر حرکتی اولیه مغز در سمت چپ جانبی می گردد که مسئول کنترل دست راست است. علاوه برآن، یک مطالعه اخیر نشان داد که فعالیت های درک زبان در مناطق خاصی در ساختار مغز مرتبط با عملکردهای دستی است. شواهد مطالعات بالینی نشان می دهد که رابطه بین ناحیه های حرکتی قشر و گفتار فراتر از تولید گفتار ،درک گفتاری را نیز در بر می گیرد. یعنی میتوانیم استدلال کنیم که زبان و سیستم های حرکتی مغز انسان به طور کاربردی درهم آمیخته شده اند.
- Gonzalez, C.L., et al., Speech in action: degree of hand preference for grasping predicts speech articulation competence in children. Frontiers in psychology, 2014. ۵: p. 1267.
