کاردرمانی در سکته مغزی
انتظارات از کاردرمانی سکته مغزی چیست؟
کاردرمانی بخش مهمی از روند بهبودی پس از سکته مغزی است.
هدف از توانبخشی کمک به بیمار برای یادگیری مجدد مهارتهایی است که از پس از سکته مغزی به علت آسیب مغز از دست داده است. توانبخشی به بیمار کمک می کند که استقلال خود را مجددا بدست آورده و کیفیت زندگیش را بهبود بخشد. شدت سکته و عوارضی که ایجاد می کند و توانایی اشخاص برای بهبود بسیار متفاشوت است. نتیجه تحقیقات نشان میدهد که بیمارانی که برنامه مشخص و منظمی برای توانبخشی دارند بهبودی بیشتر و بهتری نسبت به کسانی دارند که توانبخشی را جدی نمیگیرند.
کاردرمانی پس از سکته مغزی شامل چه بخش هایی است؟
روشهای زیادی برای کاردرمانی پس از سکته وجود دارد.
برنامه توانبخشی به قسمتی از بدن یا به نوع توانایی ای که تحت تاثیر قرار گرفته بستگی دارد.
فعالیتهای فیزیکی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- تمرینات مهارتی (Motor-skill exercises)
این تمرینات می تواند باعث ارتقا قدرت و هماهنگی عضلات شود و هم می تواند شامل تمرینات تقویت عضلات بلع باشد.
- تمرینات حرکتی (Mobility training)
بیمار ممکن است یاد بگیرد که از وسایل کمکی از قبیل عصا، واکر، ویلچر یا بریس های مچ پا برای جابهجایی استفاده کند.
بریس مچ پا می تواند باعث ثبات مچ پا برای تحمل وزن بدن شود و به یادگیری مجدد راه رفتن کمک کند.
- درمان با استفاده از محدودیت حرکتی (Constraint-induced therapy)
در این روش،
هنگامیکه اندام آسیب دیده تمرین داده می شود تا عملکرد آن بهبود پیدا کند از فعالیت اندام سالم جلوگیری می شود .
- درمان دامنه حرکتی (Range-of-motion therapy)
درمان همراه با تمرینات موثر می تواند اسپاستی سیتی را کم کند و باعث بازیابی دامنه حرکتی شود .
مرجع : ( کاردرمانی سکته مغزی ) مرکز جامع توانبخشی ایران