بازی درمانی چگونه کار می کند؟

کمی شکاف ارتباطی بین کودکان و بزرگسالان وجود دارد . بسته به سن و مرحله رشد ، کودکان مهارت های زبانی بزرگسالان را ندارند . آنها ممکن است چیزی را احساس کنند ، اما در بسیاری موارد ، آنها یا نمی توانند آن را با یک بزرگسال در میان بگذارند یا یک فرد معتمد برای بیان آن وجود ندارند .

از طرف دیگر ، بزرگسالان می توانند به اشتباه تفسیر کنند یا نشانه های کلامی و غیر کلامی کودک را به طور کامل از دست دهند.

کودکان یاد می گیرند از طریق بازی دنیا و مکانشان را درک کنند . این جایی است که آنها آزادانه می توانند احساسات درونی و عمیق ترین احساسات خود را انجام دهند. اگر می دانید چه چیزی را جستجو کنید ، اسباب بازی ها می توانند به عنوان سمبل عمل کنند و معنای بیشتری به خود بگیرند.

از آنجا که کودک نمی تواند به اندازه کافی در دنیای بزرگسالان خود را بیان کند ، درمانگر در سطح خود به کودک می پیوندد.

همانطور که بازی می کنند ، کودک ممکن است کمتر از او محافظت شود و بیشتر از این است که احساسات خود را به اشتراک می گذارد. اما آنها تحت فشار قرار نمی گیرند. آنها مجاز هستند این کار را در زمان خود و با روش ارتباطی خود انجام دهند.

بازی درمانی بسته به درمانگر و نیازهای خاص کودک متفاوت خواهد بود. برای شروع ، ممکن است درمانگر بخواهد کودک را در هنگام بازی مشاهده کند. آنها همچنین ممکن است بخواهند مصاحبه جداگانه با کودک ، والدین یا معلمان انجام دهند.

پس از ارزیابی دقیق ، درمانگر اهداف درمانی را تعیین می کند ، تصمیم می گیرد که چه محدودیتی ممکن است لازم باشد و طرحی را برای نحوه انجام آن تدوین کند.

درمانگران بازی به این نکته توجه کنند که کودک چگونه از والدین جدا می شود ، چگونه به تنهایی بازی می کند و هنگام بازگشت والدین چگونه واکنش نشان می دهد.

در ارتباط برقرار کردن کودک با انواع مختلف اسباب بازی ها و اینکه چگونه رفتار آنها از جلسه به جلسه تغییر می کند ، می توان چیزهای زیادی را نشان داد. آنها ممکن است از بازی برای حل ترس و اضطراب ، به عنوان یک مکانیسم تسکین دهنده ، یا برای بهبود و حل مسئله استفاده کنند.

درمانگران بازی از این مشاهدات به عنوان راهنمای مراحل بعدی استفاده می کنند. هر کودک متفاوت است ، بنابراین درمان متناسب با نیازهای فردی آنها تنظیم می شود. با پیشرفت درمانی ، رفتارها و اهداف قابل ارزیابی مجدد هستند.

در بعضی مواقع ، ممکن است درمانگر والدین ، ​​خواهر و برادر یا سایر اعضای خانواده را به بازی درمانی بکشاند. این به عنوان درمان با فیال شناخته می شود. این می تواند به آموزش حل تعارض ، ترویج بهبود و بهبود پویایی خانواده کمک کند.

تکنیک های درمانی را بازی کنید

جلسات به طور معمول ۳۰ دقیقه تا یک ساعت طول می کشد و یک بار در هفته برگزار می شود. اینکه چند جلسه مورد نیاز است بستگی به کودک دارد و اینکه چقدر خوب به این نوع درمان پاسخ می دهد. درمان می تواند به صورت جداگانه یا گروهی انجام شود.

بازی درمانی می تواند راهنمایی یا غیر مستقیم باشد. در روش بخشنامه ، درمانگر با مشخص کردن اسباب بازی ها یا بازی هایی که در جلسه از آنها استفاده می شود ، پیشرو است. درمانگر نمایشنامه را با هدف خاصی در ذهن راهنمایی می کند.

رویکرد غیرمستقیم ساختار کمتری دارد. کودک قادر است اسباب بازی ها و بازی هایی را که می بیند مناسب انتخاب کند. آنها می توانند به روش خاص خود با چند دستورالعمل یا وقفه ای بازی کنند. درمانگر از نزدیک مشاهده و مشارکت خواهد کرد.

جلسات باید در محیطی برگزار شود که کودک احساس امنیت کند و محدودیت هایی در آن وجود دارد. درمانگر ممکن است از تکنیک هایی استفاده کند که شامل موارد زیر است:

• تجسم خلاق

• داستان گویی

• نقش آفرینی

• تلفن های اسباب بازی

• عروسک ها ، حیوانات پر شده و ماسک ها

• عروسک ها ، چهره های عمل

• هنر و صنایع دستی

• بازی در آب و شن و ماسه

• بلوک و اسباب بازی های ساختمانی

• رقص و جنبش خلاق

• پخش موسیقی

نمونه هایی از بازی درمانی

بسته به شرایط کودک و وضعیت ، درمانگر یا کودک را به سمت روش های خاص بازی راهنمایی می کند یا به آنها اجازه می دهد برای خودشان انتخاب کنند. روش های مختلفی وجود دارد که درمانگر می تواند از روش بازی درمانی برای آشنایی با کودک استفاده کند و به آنها در کنار آمدن با مشکلات خود کمک کند.

به عنوان مثال ، درمانگر ممکن است یک خانه عروسک و برخی عروسک ها را به کودک پیشنهاد دهد و از آنها بخواهد تا برخی از مشکلات موجود در خانه را برطرف کنند. یا ممکن است کودک کودک را ترغیب کند از عروسک های دستی استفاده کند تا چیزی را که استرس زا یا ترسناک می داند از نو بسازد.

آنها ممکن است از فرزند شما بخواهند که داستان “روزی یکبار” را بازگو کند تا ببیند کودک ممکن است چه چیزی را به معرض نمایش بگذارد. یا ممکن است آنها داستانهایی بخوانند که مشکلی مشابه کودک شما را حل می کند. به این کتابشناسی گفته می شود.

این می تواند به سادگی سؤال کردن در حالی که کودک شما در حال نقاشی است برای تلاش برای به دست آوردن بینش در روند فکر خود ساده باشد . یا برای ترغیب حل مسئله ، همکاری و مهارت های اجتماعی بازی های مختلفی را با کودک انجام دهید.

درمان بزرگسالان را انجام دهید

بازی فقط برای بچه ها نیست ، و این شامل بازی درمانی نیز می شود . نوجوانان و بزرگسالان همچنین می توانند با بیان احساسات درونی خود با کلمات ، زمان دشواری داشته باشند. بزرگسالانی که ممکن است از بازی درمانی بهره مند شوند شامل افراد تحت تأثیر:

• ناتوانی ذهنی

• زوال عقل

• استفاده از مواد

• تروما و سوء استفاده جسمی

• مسائل مربوط به مدیریت خشم

• اختلال استرس پس از ضربه (PTSD)

• مسائل حل نشده کودکی

در هنگام کار با بزرگسالان ، یک درمانگر ممکن است از نقش بازی دراماتیک یا تراکت ماسه ای استفاده کند تا به شما کمک کند با احساساتی که صحبت از آنها دشوار است در تماس باشید. این روشهای درمانی به شما کمک می کنند تا روی استراتژی هایی برای مقابله با سناریوهای خاص کار کنید .

عمل نوازندگی ، چه بازی ، هنر و صنایع دستی ، چه موسیقی و رقص ، به شما کمک می کند تا از استرسهای زندگی روزمره استراحت کنید.

هنر درمانی ، موسیقی درمانی و حرکات می توانند به آشکار شدن آسیب های پنهان و ترویج بهبودی کمک کنند. بازی تحت هدایت یک درمانگر با تجربه ، بازی می تواند ابزاری ارزشمند در جذب شما به جایی باشد که می خواهید باشید.

بازی درمانی برای بزرگسالان ممکن است به عنوان مکمل سایر انواع درمان و داروها مورد استفاده قرار گیرد. درمانگران مانند کودکان ، نیازهای درمانی خود را متناسب با کودکان بر عهده می گیرند.

بردن

بازی درمانی روشی درمانی است که از بازی برای کشف و مقابله با مسائل روانشناختی استفاده می کند. این دارو به خودی خود ، به ویژه در کودکان یا به همراه سایر روشهای درمانی و داروها قابل استفاده است.

برای به دست آوردن بیشترین استفاده از بازی درمانی ، به دنبال یک متخصص بهداشت روان مجوز با تجربه در این نوع درمان باشید. پزشک متخصص اطفال یا پزشک مراقبت های اولیه می تواند ارجاع را انجام دهد.

ترجمه از : healthline