گریه کودک اتیسم حین آموزش برای بسیاری از پدر و مادرها زجر آور و نگران کننده است .

در زیر به  موارد مهم اشاره می کنیم که می تواند در مقابله و برخورد با گریه کودک اوتیسم مفید باشد .

از گریه کودک اتیسم نترسید .

گریه کودک اتیسم ترس نیست،استرس نیست،غم نیست .

گریه کودک اتیسم یک راه فرار از یادگیری است .

گریه کودک اوتیسم مقاومت در برابر اموزش است .

گریه کودک اوتیسم یک حربه برای جلب توجه میباشد .

در مقابل گریه کودک اوتیسم عکس العملی نشان ندهید فقط نگاهش کنید .

در مقابل گریه کودک اوتیسم خود را نبازید .

هرچه قدر در مقابلگریه کودک اتیسم بایستید مقاومت ها شکسته میشود .

گریه بچه اوتیسم روزی براثر کوتاه نیامدن شما در حین اموزش کاهش پیدا میکند و قطع میشود کافی است صبور باشید وبه هیج وجه آموزش را برای گریه های شدید قطع نکنید .

به هیچ وجه اگر فرزند اتیسمی تان گریه کرد از جایش نباید بلند شود نباید بترسید بدون توجه به گریه با خونسردی اموزش دهید .

گریه یعنی اتیسم ،اگر کودک اوتیسم نبود

هیچ وقت برای گداشتن یک پازل گریه نمیکرد بنابر این قدری تامل کنید آیا گداشتن یک پازل گریه دارد؟؟؟ آیا نخ کردن یک مهره گریه دارد ؟ آیا نام بردن یک کارت گریه دارد بنابر این همه مقاومت است و باید با اقتدار جلوی گریه کودک بایستید .

هرگونه داد ، جیع ، فریاد و یا حتی دلجویی و باج دادن گریه بچه مبتلا به اتیسم را در حین آموزش شدت میدهد

تنها سکوت و دادن آموزش به کودک با سکوت سبب کاهش گریه کودک اوتیسم میشود .

کودک اگر مقاومتش به آموزش پشت میز از بین برود و شما همچنان به گریه اش بی توجه باشید

در دراز مدت خواهید دید

که فرزند شما مقاومت هایش به راحتی در محیط نیز شکسته میشود و لجبازی و قشقرقش کاهش پیدا میکند در حقیقت اموزش را به محیط تعمیم داده است .