پرسش پنجاه و چهار : با سلام خسته نباشيد. من يک پسر شانزده ماهه دارم ميخواستم در مورد رفتارهای كليشه باهاتون مشورت كنم كه اگر مسئله ای هست راهنماييم بكنين.
پسر من دارای انرژی بسيار زيادی هست و به شدت كنجكاو در واقع من اينطوری فكر ميكنم نميدونم عنوان درست و معقولی ميذارم روی رفتارهاش يا نه
خودم ارشد روانشناسی عمومی هستم كم و بيش باهاش اصولی رفتار كردم تاجايی كه واقعا كم آوردم
پسر من مقاومت شديدی داره برای به خواب رفتن هركاری ميكنه كه نخوابه منم تاجايی كه بشه باهاش همكاری ميكنم ميگم باشه نخواب بريم بازی كنيم واقعا تخليه انرژی ميشه حتی اگه بره پارک يا داخل خونه بازی كنه بازم من موقع خوابوندنش مشكل دارم تاجايی كه ديگه گيج خوابه و گاها زمين ميخوره اون موقع است كه من كمی خشونت به خرج ميدم در اين حد كه ميذارمش روی پام دستمو ميذارم روش و نميذارم بغلته و بياد از بالش پايين البته خشونت لحنی يا كتک اصلا ندارم همين كه محكم ميگم وقت خوابه و بايد بخوابی و واقعا ميخوابه اما مثلا بعد از بيست دقيقه نق ميزنه و ميخواد بيدار بشه كه من باز ميذارمش رو پام و ميخوابه يا گاهی (نه هميشه) اوایل خوابش رو پام پاهاش ميجنبه خيلی كم شدت گاهيم اگه دوساعت بخوابه يک ساعت يا بشترش روی پام هست در حال تكون خيلی كم پيش مياد دو ساعت رو كامل بخوابه،خواب شبشم خيلی غلت ميزد و سبک بود رشدش كند هست و دكترش اين ماه شربت بی بی اسليپ تجويز كرده برای خواب آروم شبش خيلی بهتره
الان ١٠كيلو صد هست و ٧٧ سانت قد
نكنه بيش فعال باشه البته يادگيريش خوبه و تقريبا شده چند دقيقه ساكن ميشينه پای تی وی يا بازی ميكنيم باهم ميشينه و دقت و تمركزشم خوبه هوش كلامی بالايی هم داره بيش از بيست كلمه رو ادا ميكنه و بيش از بيست كلمه و شیء رو ميشناسه خيلی خوب منظورشو ميرسونه و به هدفش ميرسه
هوش عاطفی خوبيم داره از ابراز احساسش به خودم ميفهمم
البته بازيگوشيش و فعاليت زيادش باعث بد غذاييشم شده زود از غذا خوردن خسته ميشه بلند ميشه ميره و وقتی برم دنبالش ديگه نميخوره اما خلقش تنگ هست يعنی مشخص گرسنه است هنوز
در مورد كنجكاويشم در اين حد بگم دو بار اخيرا بردمش كارگاه مادر و كودک انقدر كه در اطراف سالن ميچرخه و دست ميخواد بزنه با جمع همراه نيست
خودمختار ميخواد عمل كنه
من نگران بيشتر بيش فعالی هستم يا ممكنم هست كه هوشش بالا باشه؟!
انگار بازی زود خسته اش ميكنه و براش تكراری ميشه
بازي های نشسته رو خيلی كوتاه انجام ميده
خلاصه به قول مادربزرگهاش خيلی شيطونه
اما ميخوام ببينم اين واقعا شيطنت ساده هست؟!
من چيكار كنم جهت دهی كنم
شرمنده خيلی طولانی شد ببخشيد
پاسخ از دکتر ابراهیم پیشیاره:
درود و سلام، وقت خوش. رشد کودک یک جریان مستمر و پیوسته است که بهطور همه جانبه ابعاد مختلف را رشد میدهد و افت و اختلال در یک یا دو بنیان مهم میتواند سبب بروز اختلالهایی بشود البته در صورتی که شدید نباشند و یا علائم زیاد و فراگیری نداشته باشند، با توجه به حجم بسیار عظیم و انبوه رشد نورونهای عصبی در سیستم عصب مرکزی (مغز)، بسیاری از این اختلالها بهبودی خودبهخودی پیدا میکنند ولی نکتهی منفی و نگران کننده این است که اگر منتظر این فرآیند بهبود خودبهخودی بمانیم ولی این اتفاق رخ ندهد متأسفانه در پایان این دورههای بحرانی رشدی قرار خواهیم داشت و دیگر امکان بازگشت نخواهیم داشت و پروسهی توانمندسازی رشد عصبی بسیار بسیار مشکل خواهد شد و نتایج حاصله هم قطعاً کیفیت توانبخشی بهنگام و زودهنگام را نخواهند داشت و از طرف دیگر به تعداد جلسات بیشتر و دورههای زمانی طولانیتری نیاز خواهیم داشت که بالطبع مستلزم صرف هزینههای بالاتر خواهد بود.
خواب کودک ماحصل برآیند عملکرد مشترک حس عمقی و حس تعادلی در حسهای بنیادین و همچنین کنترل حسهای شنیداری و بینایی در حسهای سطح دوم (حسهای دیستال) است و تداوم آن در قالب عملکرد سیستم بویایی وابسته به سیستمهای پل مغزی و شبکه مشبک ساقه مغزی میباشد. در مورد کودکانی همانند فرزند شما که دارای سیستمهای سطح هوشیاری و برانگیزانندهی بالا- که معمولاً از خوابیدن ترس دارند و بعدها این ترس به ترس از تاریکی تبدیل خواهد شد، بسیار بهتر است که در کنار انجام فعالیتها و بازیهای جسمانی جهت تخلیه انرژی ایشان، باید بازیهایی در جهت افزایش کنترل بر سیستمهای بینایی (تمرینات سادهی اتاق تاریک در سطح اول در قالب نور بازی و یا انجام تمرینات با چشمهای بسته در طول روز یا بازی قایم باشک) و همچنین بازیهایی جهت افزایش کنترل بر سیستمهای شنوایی (نظیر یافتن منبع صدا، تقلید ریتم شنیداری و نواخت یا ضرباهنگها) میتواند بسیار کمک کننده باشد همچنین در هنگام خواباندن در کنار دیوار و یا منبع بویایی با رایحههای خاک و کاهگل در نزدیکی ایشان و کنترل کردن دمای هوا میتواند در افزایش طول مدت خواب بسیار مفید و ارزشمند باشد.
البته میتوانید از متخصصان کاردرمانگر (ارگوتراپیست) در حیطه بازی درمانی نیز کمک بگیرید تا با ویزیت چهره به چهرهی کودکتان بتوانند کمک بهتری بکنند و تمرینات دقیقتر و مرحله به مرحلهای خدمتتان ارائه نمایند.
دغدغه و نگرانی سرکار عالی در خصوص پیشرفت این موضوع در جهت تبدیل شدن به اختلال نقص توجه همراه با بیش فعالی ADHD نیز میتواند بجا باشد و باید بهطور سالانه مورد رصد و بررسی قرار بگیرد.
سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
ابراهیم پیشیاره – دفتر کاردرمانی رشد
