یکی از مهمترین مهارتهای مورد نیازبرای کودکان، آموزش دستشویی رفتن به کودکان بطور مستقل است. والدین باید در نظر داشته باشند که این کار احتیاج به زمان دارد و معمولا روند این آموزش بین ۳ تا ۶ ماه طول میکشد. آموزش توالت رفتن یک نقطه عطف در تکامل کودک است.
آموزش توالت رفتن یعنی تعلیم کودک در زمانی که پیغام های ادرار کردن و حرکت روده را درک کرده و از لگن کودک یا توالت در زمان مناسب استفاده نماید.
والدین باید در نظر بگیرند که این آموزش باید در زمان مناسب استفاده شود. در صورتیکه آموزش قبل از آمادگی کودک باشد این مسئله منجر به مبارزه بین والدین و کودک میشود. علائمی که نشان میدهد کودک آمادگی لازم را دارد شامل موارد زیر است:
- کودک قادر به دنبال کردن دستورات ساده شما باشد.مانند: توپ را بده.
- کودک درک کلامی در رابطه با روند ادرار کردن را داشته باشد.
- کودک از شما بخواهد پوشکش را عوض کنید یا به شما بگوید در حال دفع مدفوع یا ادرار کردن است.
- کودک از کثیف بودن پوشکش احساس ناخوشایندی کند.
- کودک از تقلید کردن رفتار والدین و بزرگترها احساس لذت کند.
- کودک قادر به نشستن و بلند شدن از لگن باشد.
- کودک قادر به درک اشیا پیرامون خود در محیط منزل باشد.
- کودک قادر باشد حداقل با کمک شما زیرشلواری خود را در بیاورد و بپوشد.
کودک شما را هنگام توالت رفتن دنبال نماید و کنجکاو باشد که چگونه از توالت استفاده میشود.
والدین باید در نظر داشته باشند که آموزش باید به صورت پیوسته و منظم باشد تا کودک سردرگم نشود.
والدین باید روزی را برای شروع انتخاب کنند که کار دیگری نداشته باشند و در منزل باشند. بهتر است محیط دستشویی را برای کودکان جذاب کنید و اگر میخواهید از لگن استفاده کنید نظر کودک خود را درباره خرید لگن بپرسید.
بهتر است از کلماتی مناسب و کودکانه برای آموزش استفاده شود.
کودک را به دلیل اینکه تنهایی کارهایش را انجام میدهد تشویق کنید این عمل باعث مستقل شدن کودک شما میشود.
از کودک در حین بازیهای هیجانی یا در حین گردش بپرسید آیا تمایل به توالت رفتن دارد؟
بطور کلی باید در نظر داشته باشیم که این آموزش احتیاج به صبر و حوصله والدین دارد و به هیچ عنوان کودک نباید تنبیه شود.
منبع:
دکتر حمید ارشدی، دکتر امیرحسین محبوبی، آنچه والدین باید بدانند
