اسب درمانی نوعی درمان مبتنی بر حرکت اسب است ^(۱). این روش درمان از دهه ۱۹۶۰ توسط درمانگران اروپایی برای افزایش، قدرت، تعادل، عملکرد و بهبود راستای بدن استفاده شد. و از دهه ۱۹۷۰ درمانگران آمریکایی این روش را با درمانهای سنتی رایج ترکیب کردند ^(۲). در حین حرکات ریتیمیک و تکراری اسب در هنگام راه رفتن کودک یاد می گیرد که با هر کدام از این حرکات همراه و هماهنگ شود هم چنین آموزش می بیند که حرکات جبرانی را انجام دهد تا بتواند مرکز ثقل خود را کنترل کند و تعادلش را روی اسب نگه دارد. تمرین و تجربه باعث بهبود سیستم عصبی مرکزی می شود که این دیدگاه ارتباط نزدیکی با تئوری سیستم های پویا و کنترل حرکتی و یکپارچگی حسی دارد ^(۳). در این مداخله بیمار یک فرد فعال در حین انجام فعالیت است چرا که به طور مداوم در حال پاسخ دادن به تغییرات محیطی است لذا پاسخ ها و حرکات تطابقی را برای کنترل تنه و حفظ تعادل می دهد ^(۴).

هیپوتراپی می تواند با استفاده زین های شبیه سازی شده هم انجام شود. در این موارد حرکات ریتمیک اسب شبیه سازی می شود و  مداخله  می تواند در فضای بسته هم انجام بشود ^(۵).

بر اساس نتایج به دست آمده از مطالعات انجام شده،  اسب درمانی  می تواند باعث افزایش هماهنگی ^(۶)، حرکات درشت ^(۷)، کنترل تنه در راستای وسط بدن ^(۸)، کنترل سر و هماهنگی ^(۹) شود. هم چنین تاثیرات مثبت اسب درمانی بر افزایش رفاه، بهبود انگیزه برای انجام فعالیت های حرکتی، افزایش شناخت و درک از خود و بهبود اعتماد به نفس دیده شد است ^(۱۰).

با توجه به بررسی های انجام شده شرکت کنندگان درمطالعات دامنه سنی مختلفی داشته و از انواع مختلف فلج مغزی بوده اند. از طرفی کودکان فلج مغزی مورد بررسی در سطوح عملکردی یکسانی بر اساس GMFCS نبوده اند و سطوح حرکتی متفاوتی داشته اند. نحوه اجرای اسب درمانی متفاوت بوده است به این شکل که هم از اسب و هم از زین های شبیه سازی شده استفاده شده است. شدت تمرینات اسب درمانی در مطالعات  مورد بررسی از ۶ تا ۱۲ هفته متفاوت بوده است. تکرار تمرینات نیز  از هفته ای ۱ تا ۲ بار به مدت ۳۰ دقیقه تا ۱ ساعت تفاوت داشته است ^{(۵, ۱۱-۱۴)}.

تاثیر اسب درمانی در بهبود عملکرد و ساختار بدنی کودکان فلج مغزی

اسب درمانی تاثیر خوبی در بهبود عملکرد حرکتی درشت مانند راه رفتن، دویدن، پریدن بر اساس معیار های GMFM-88 در انواع کودکان فلج مغزی ( آتتویید، کوادرو پلژی، دایپلژی، همی پلژی) ۴ سال به بالا با سطح عملکردی ۱ تا ۳ GMFCS دارد ^(۱۵).

اسب درمانی در بهبود تعادل، کنترل تنه، تغییرات سرعت راه رفتن و بهبود راه رفتن کودکان فلج مغزی ۲ تا ۱۳ سال موثر است ^(۱۶).

اسب درمانی باعث می شود تا کودک ۶ ساله فلج مغزی با تشخیص آتاکسی خفیف در سطح ۱ GMFCS در حفظ تعادل در نشستن، چمباتمه بودن، به تنهایی ایستادن و جابجا شدن بر اساس GMFM 66 عملکرد بهتری را به نمایش بگذارد^(۱۱).

HBRT باعث بهبود در حرکات درشت کودکان مانند: دویدن، پریدن، واکنش های تعادلی و هماهنگی بر اساس معیار GMFM در کودکان فلج مغزی اسپاستیک می شود ^(۱۷).

اسب درمانی باعث بهبود نشستن، کنترل تنه، تعادل در کودکان با سطح عملکردی ۱ تا ۵ بر اساس معیار GMFCS می شود ^(۱۸).

اسب درمانی باعث بهود در عملکرد حرکتی درشت مانند: چهار دست و پا رفتن، راه رفتن، دویدن، پریدن بر اساس معیار GMFM  در کودکان فلج مغزی اسپاستیک می شود ^(۱۷).

اسب درمانی بر اساس مقیاس GMFM بهبود خوبی در فعالیت هایی نظیر چهاردست و پا و دو زانو رفتن در کودکان فلج مغزی دایپلژی، همی پلژی، دایپلژی و آتتویید و نوع طبقه بندی نشده در سن ۲ تا ۷ سال که توانایی مختلف حرکتی دارند را ایجاد می کند ^(۱۰).

اسب درمانی برای کودکان فلج مغزی دایپلژی، همی پلژی، کوادرو پلژی و نوع میکس بین ۲ تا ۱۴ سال که بین سطوح ۱ تا ۴ GMFCS هستند، در رفع عدم تقارن عضلات اداکتور ران موثر بوده است لذا در راه رفتن و حرکات درشت بر اساس مقیاس GMFM تاثیر مثبتی دارد از طرفی باعث بهبود در ثبات عضلات لگن و همچنین بهبود در اندام فوقانی می شود ^(۱۹).

با استفاده از اسب درمانی سرعت راه رفتن به خوبی کاهش پیدا می کند و جهت یابی کودکان بهتر می شود ترکیب این درمان با فیزیوتراپی اثرات بهتری را نشان می دهد ^(۲۰).

بر اساس معیار PBS زین های شبیه سازی شده باعث بهبود در تعادل کودکان فلج مغزی ۸ تا ۱۲ سال می شود ^(۱۳).

اسب درمانی و زین های شبیه سازی شده برای کودکان۹ تا ۱۱ سال فلج مغزی با سطح عملکردی ۲ تا ۳ GMFCS در حرکات درشت مانند کنترل تعادل اکتیو نشستن  بر اساس GMFM بهبود داشته اند ولی این تغییرات مثبت، بیشتر برای اسب درمانی بوده است ^(۱۲).

اسب درمانی در کودکان فلج مغزی(دایپلژی، کوادرو پلژی، Dyskinesia و هایپوتونیا) بین ۳ تا ۸ سال که در سطوح ۱تا ۵ GMFCS هستند تاثیرات مثبتی را بر عملکرد ذهنی، عملکرد حسی، عملکرد های اسکلتی عضلانی و حرکتی، عملکرد های قلبی عروقی، سیستم ایمنی بدن و سیستم تنفسی دارد ^(۱۴).

با توجه به مرور شواهد به نظر می رسد که اسب درمانی برای انواع کودکان فلج مغزی در حیطه عملکرد و ساختار بدنی در تمام سطوح GMFCS موثر است اما هر چقدر سطوح   GMFCS پایین تر باشد( وضعیت حرکتی کودک بهتر باشد و بتواند حرکت مستقل تری داشته باشد) نتایج اسب درمانی و زین های شبیه سازی شده بهتر است. سن مناسب برای اسب درمانی معمولا از ۲ سال به بالا است.

1. Cunningham B. The newly developed working definition for hippotherapy. AHA News. 2003;12(3).
2. Association AH. Introduction to hippotherapy classic principles student manual, revised. Denver: American Hippotherapy Association. 1996.
3. Shumway-Cook A, Woollacott M. Motor control: theory and practical applications Williams and Wilkins. Baltimore, MD. 1995.
4. Fitzpatrick JC. Hippotherapy cand Therapeutic Riding. Companion animals in human health. 1997:41.
5. Kwon J-Y, Chang HJ, Yi S-H, Lee JY, Shin H-Y, Kim Y-H. Effect of hippotherapy on gross motor function in children with cerebral palsy: a randomized controlled trial. The Journal of Alternative and Complementary Medicine. 2015;21(1):15-21.
6. Brock BJ. Effect of therapeutic horseback riding on physically disabled adults. Therapeutic Recreation Journal. 1988;22(3):34-43.
7. MacKinnon JR, Noh S, Lariviere J, MacPhail A, Allan DE, Laliberte D. A study of therapeutic effects of horseback riding for children with cerebral palsy. Physical & occupational therapy in pediatrics. 1995;15(1):17-34.
8. Bertoti DB. Effect of therapeutic horseback riding on posture in children with cerebral palsy. Physical therapy. 1988;68(10):1505-12.
9. Wingate L. Feasibility of horseback riding as a therapeutic and integrative program for handicapped children. Physical therapy. 1982;62(2):184-6.
10. Casady RL, Nichols-Larsen DS. The effect of hippotherapy on ten children with cerebral palsy. Pediatric Physical Therapy. 2004;16(3):165-72.
11. Frank A, McCloskey S, Dole RL. Effect of hippotherapy on perceived self-competence and participation in a child with cerebral palsy. Pediatric Physical Therapy. 2011;23(3):301-8.
12. Temcharoensuk P, Lekskulchai R, Akamanon C, Ritruechai P, Sutcharitpongsa S. Effect of horseback riding versus a dynamic and static horse riding simulator on sitting ability of children with cerebral palsy: a randomized controlled trial. Journal of Physical Therapy Science. 2015;27(1):273-7.
13. Lee C-W, Kim SG, Na SS. The effects of hippotherapy and a horse riding simulator on the balance of children with cerebral palsy. Journal of physical therapy science. 2014;26(3):423-5.
14. Hsieh Y-L, Yang C-C, Sun S-H, Chan S-Y, Wang T-H, Luo H-J. Effects of hippotherapy on body functions, activities and participation in children with cerebral palsy based on ICF-CY assessments. Disability and rehabilitation. 2017;39(17):1703-13.
15. Whalen CN, Case-Smith J. Therapeutic effects of horseback riding therapy on gross motor function in children with cerebral palsy: a systematic review. Physical & occupational therapy in pediatrics. 2012;32(3):229-42.
16. Zadnikar M, Kastrin A. Effects of hippotherapy and therapeutic horseback riding on postural control or balance in children with cerebral palsy: a meta‐analysis. Developmental Medicine & Child Neurology. 2011;53(8):684-91.
17. Sterba JA. Does horseback riding therapy or therapist‐directed hippotherapy rehabilitate children with cerebral palsy? Developmental Medicine & Child Neurology. 2007;49(1):68-73.
18. Debuse D, Gibb C, Chandler C. Effects of hippotherapy on people with cerebral palsy from the users’ perspective: a qualitative study. Physiotherapy theory and practice. 2009;25(3):174-92.
19. McGibbon NH, Benda W, Duncan BR, Silkwood-Sherer D. Immediate and long-term effects of hippotherapy on symmetry of adductor muscle activity and functional ability in children with spastic cerebral palsy. Archives of physical medicine and rehabilitation. 2009;90(6):966-74.
20. Kang H, Jung J, Yu J. Effects of hippotherapy on the sitting balance of children with cerebral palsy: a randomized control trial. Journal of Physical Therapy Science. 2012;24(9):833-6.

Author: پشتیبان وب سایت