دکتر ابراهیم پیشیاره در روزنامه ی جام جم درباره ی بیش فعالی میگوید…:
تقویت کانون پر مهر و محبت خانوادگی و گذران وقت در جمع خانواده می تواند از عوامل بنیادی پیشگیری یا کاهنده ی شدت علائم بیش فعالی باشد.
دکتر ابراهیم پیشیاره، متخصص علوم اعصاب شناختی، دیدگاه جالبی درباره ی زمینه های غیر ژنتیک در بروز اختلال نقص توجه یا بیش فعالی مطرح می کند: امروزه در بیشتر منابع معتبر علمی مواردی نظیر تغذیه، عوامل روانشناختی و رفتاری را به عنوان علل زمینه ای در بروز بیش فعالی مطرح می کنند ولی به نظر می رسد باید عوامل فرهنگی و ارزش های اجتماعی و حتی شرایط اقتصادی خانواده و جامعه را نیز به عنوان یک عامل زمینه ای یا پتانسیل قوی در نظر گرفت.
ایشان در گفت و گو با جام جم می افزاید: اختلال نقص توجه به همراه بیش فعالی نیز نظیردیگر اختلالات رفتاری متاثر از عوامل زنتیک و زمینه ای است. متاسفانه با توجه به شدت عامل ژنتیک که در بروز و شکل گیری این اختلال بسیار تعیین کننده است، در بسیاری از موارد وجود یکی از والدین یا نزدیکان درجه اول مبتلا به این اختلال سبب می شود تا رفتار کودک با اختلال نقص توجه با بیش فعالی موجه جلوه کند و طبیعی به نظر بیاید. نتیجه آن که سن احساس نیاز به تشخیص این نوع اختلال رفتاری و استفاده از خدمات روان پزشکی، روان شناسی، کاردرمانی، و رفتار درمانی برای کنترل و درمان آن نباید به تعویق بیفتد.
