کودکان مضطرب و عصبی
منظور از بچه های مضطرب و عصبی چه کسانی است؟ پسری که جیغ می کشد و با دلقک بازی سعی در جلب توجه دیگران دارد. یا دختری که پشت میز نشسته، همه او را دوست دارند و به همه لبخند می زند و سعی می کند هر آهنگی را بخواند. حتی با مادری رو به رو می شوید که دخترش را در حالی که تعدادی خودکار در دست دارد به دستشویی می برد.
چه چیزی بین همه ی این کودکان مشترک است؟ آن ها باهوشند و از آن ها به خوبی مراقبت می شود، پس چرا این قدر عصبی هستند؟
چه چیزی در پس این لکنت زبان، تیک های عصبی، شب ادراری ها، بد اخلاقی ها و روابط ناکافی با همسن و سالان یا جلب توجه کودک وجود دارد. اضطراب کودک اختلال مشترک آن هاست. اما آن ها از چه چیزی می ترسند و چرا؟
اگر به یک متخصص کودک مراجعه کنید، پزشکان عموما هیچ مورد طبیعی یا بیماری شناخته شده ای در علم پزشکی پیدا نمی کنند. درمان های روانپزشکی نیز پاسخگو نیستند، برای همین والدین بچه ها را نزد روان شناس می برند، اما بحث های طولانی مدت معمولا چیزی را عوض نمی کنند و این احساس خلأ را در ذهن کودک از بین نمی برند.
بسیاری از کودکان انواع دیگری از ضربات روحی مانند طلاق والدین را تجربه می کنند. اما چرا بعضی از بچه های طلاق هیچ آسیب احساسی را تجربه نمی کنند و بعضی از آن ها به شدت آسیب می بینند؟ این موضوع اثبات شده که نحوه ی واکنش افراد به اتفاقات زندگی، در همان دوره ی کودکی و حتی تقریبا نوزادی شکل می گیرد.
در آن دوره بسیاری از مشکلات پزشکی (مثل گوش درد مزمن، کمبود اکسیژن) و یا محیطی (مثل مشکلات مادر، دعوا و مشاجره با صدای بلند در خانه) تأثیر منفی بر خلق و خو دارد. اضطراب ناشی از افراد و زندگی در آینده، برای این آدم ها به عنوان یک تهدید تلقی می شود.
آیا می توان این واکنش بچه های مضطرب و عصبی را تغییر داد؟
پاسخ مثبت است اما تا یک حد معین. یکی از بهترین تکنیک ها نزدیک کردن این کودکان به حیوانات است. برای بعضی از کودکان حیوانات کوچک مناسبند، در حالیکه کودکان خشن تر با حیوانات بزرگتر آرام و قرار می گیرند. یک تکنیک دیگر که بسیار هم موفق بوده، درمان با نمایش عروسکی است و برای گروه سوم از کودکان پاسخ استفاده از داروست.
باید به خاطر داشته باشید که والدین واقعی، صبور هستند. در زمان کمک کردن به کودکان، بعضی از والدین بسیار حساس و محافظ می شوند و برخی مشکلاتشان با کودک را به کلی انکار می کنند. هیچکدام از این روش ها کارایی ندارند.
خانواده درمانی یکی از مؤثرترین راهکار ها برای درمان بچه های مضطرب و عصبی است. اختلال اضطراب عمومی و اضطراب اجتماعی به وسیله ی تئاتر درمانی به شکل بسیار موفقی قابل درمان است؛ به طوری که بچه ها یاد می گیرند تا نقش انسان های شجاع را بازی کنند. بازی درمانی اضطراب کودکان را کاهش می دهد؛ به عنوان مثال بازی کردن با حیوانات به بهتر اجتماعی شدن کمک می کند.
اضطراب یک فیزیولوژی اساسی دارد و در برخی موارد در سطوح مختلف، اضطراب اصلا هراس انگیز نیست. برای اجتناب از عوارض جانبی، والدین باید با یک پزشک مشورت کنند تا مشخص شود چه نوع دارویی، در چه زمانی قرار است مصرف شود، هر دارو با چه هدفی مصرف می شود و هر دوره ی مصرف چه مدت طول می کشد.
هرچقدر زودتر این اصلاحات و درمان ها را شروع کنید سازگاری کودک با زندگی واقعی موفق تر و بهتر خواهد بود.
