عشق ورزیدن به کودک خود را یاد بگیرید
رویاهایشان را تشویق کنید.
ممکن است تصور کنیم که فرزندانمان باید راهی را برای زندگیشان پیش بگیرند که ما دوست داریم. به جای اینکه آن ها مجبور به انجام کارهایی کنید که خودتان دوست دارید به آن ها اجازه دهید آرزوها و علایق خودشان را دنبال کنند. درمورد چیزهایی که دوست دارند با آن ها حرف بزنید و بگذارید درمورد اهدافشان با شما صحبت کنند و با کمک هم راه هایی پیدا کنید که بتوانند به اهدافشان برسند. با این کار اعتماد به نفس آن ها را تقویت کرده و احساس عشق و محبت را در آن ها ماندگار می سازید.
به آن ها بگویید دوستشان دارید و هرازگاه تحسینشان کنید.
بدیهی به نظر می رسد اما معمولا نمی توانید مدام عشق و دوست داشتنتان را به یک نفر یادآور شوید. همه آدم ها نیازمند این هستند که از دیگران بشنوند که برایشان اهمیت دارند و کارهایی می‌کنند که باعث شادی دیگران است. آخرین باری که فرزندتان را بخاطر کار خوبی که انجام داده بود تحسین کردید کی بود؟ مطمئنا تحسین‌های شما تاثیر به مراتب بهتری روی فرزندانتان خواهد داشت تا سرزنش‌ها و انتقاداتتان.
عادات و سنت‌هایی ایجاد کنید که به همبستگی خانواده کمک می‌کند.
در دنیای پرمشغله امروز همه ما هر روز مشغول‌تر و مشغول‌تر می شویم و این باعث می‌شود زمان کمتری را بتوانیم با خانواده بگذرانیم. اما حتی با این وقت کم هم می توانید یک همبستگی قوی در خانواده ایجاد کنید که از کودکی تا دوران بزرگسالی در فرزندانتان باقی بماند. عادات و الگوهایی ایجاد کنید که جزء فرهنگ خانواده شما قرار گیرد، مثل همکاری در آماده سازی غذا، رقص خانوادگی در آشپزخانه، مسافرت های تابستانی هر ساله، دور هم جمع شدن در شب یلدا و مناسبت هایی این چنین و … همه این ها می تواند تجربیات و خاطرات خانوادگی بسیار شیرینی بر جای بگذارد و هر بار که فرزندانتان این خاطرات را به یاد می‌آورند این فکر که دوستشان دارید در ذهنشان قدرت می‌گیرد.
واقعا به حرف‌هایشان گوش دهید.
وقتی با فرزندانتان حرف می زنید، با آن ها ارتباط چشمی برقرار کنید و به حرف‌هایی که به شما می زنند خوب گوش دهید. با این کار باعث می شوید احساس کنند برایتان اهمیت دارند و دوستشان دارید.
تا حد امکان از نظر فیزیکی و روحی در دسترسشان باشید.
وقتی بازی فوتبال پسرتان را تماشا می کنید، همه حواستان به او باشد و تشویقش کنید. وقتی با دخترتان مشغول بازی هستید موبایلتان را کنار گذاشته و تمام توجه تان را به او بدهید. بچه‌ها به طور غریزی می فهمند که چه زمانی توجه تان به جای دیگری معطوف می شود و این باعث می شود احساس کنند اهمیتی برای شما ندارند. پس همه تمرکزتان روی آن ها باشد.
