خلاقیت قابلیتی است که در همگان وجود دارد اما نیازمند پرورش و تقویت می‌باشد تا به سر حدشکوفایی برسد. فرد خلاق کسی است که از ذهنی جستجوگر و آفریننده برخوردار باشد. خلاقیت عبارت است از « توانایی دیدن چیزها به شیوه های جدی، شکستن مرزها و فراتر رفتن از چارچوب ها، فکر کردن به شیوه ای متفاوت، ابداع چیزهای جدید، استفاده از چیز های نا مربوط و تبدیل آن به شکل های جدید.» می توان نتیجه گرفت که خلاقیت برآیند فرآیندهای ذهنی و شخصیتی فرد بوده و به تولیدات و آثاری منجر می شود که نو و بدیع بوده، خاصیتی متکامل داشته و با واقعیتها، منطبق بوده و در غایت به سود جامعه بشری هستند.خانواده یکی از عوامل بسیار مهم در رشد و پرورش خلاقیت کودکان محسوب می گردد که نقش مهمی در شکوفایی خلاقیت های کودکان دارد. از آنجا که کودک حساسترین مراحل رشد خلاقیت را در محیط خانه سپری می‌کند، محیط مناسبخانوادگی، شیوه و نگرش‌های صحیح فرزندپروری در رشد و شکوفایی خلاقیت سهم مهمی ایفا می‌کند.
« کلیگان » ( ۱۹۷۱ ) معتقد است برای ظهور خلاقیت راههای زیادی در شیوه‌های فرزندپروری وجود دارد که می‌تواند باعث ظهور یا محو خلاقیت شود. نحوه تربیت و استفاده از شیوه‌های دموکراتیک یا مستبدانه، اعمال نحوه انضباط و شیوه ابراز محبت هر کدام به نوعی در پرورش یا سرکوب خلاقیت کودکان مؤثر است. اساساً پرورش عنصر انگیزشی خلاقیت باید در بستر خانواده صورت گیرد، زیرا مستعدترین محیط برای شکل دهی آن محیط کلامی و نظام تربیتی و رفتاری خانواده است. کودک و نوجوان اوقات زیادی را در خانواده سپری می کنند، بنابراین این طبیعی است که بیشترین تاثیر را نیز از آن بپذیرند. بیان این نکته از آن روست که بگوییم هر چند می توان در محیطی غیر از خانواده (آموزشگاه یا جایی دیگر) به تقویت عناصر انگیزشی خلاقیت مبادرت ورزید، اما تاثیر این عوامل به اندازه و اهمیت عامل نخستین نیست. پس بهتر است که هدایت ها و روش های اتخاذ شده محیط دوم یعنی «محیط یادگیری» به محیط نخستین یعنی خانواده نیز انتقال یابد و در آنجا هم مورد تمرین و تقویت قرار گیرد؛ این انتقال زمینه های تثبیت و تحکیم انگیزش خلاقه را بیش از پیش فراهم آورد.

در واقع والدین از طریق درگیر شدن در فعالیتهای خلاق کودک در رشد خلاقیت او سهیم هستند. خانواده ها باید فرصتهای لازم را برای سؤال کردن، کنجکاوی و کشف محیط به کودکان بدهند و هرگز آنان را تنبیه و تهدید نکنند. زمینه رشد خلاقیت در خانه زمانی فراهم می شود که به کودکانتان آزادی زیادی بدهید و به آنها به عنوان یک فرد احترام بگذارید، از نظر عاطفی در حد اعتدال به آنها نزدیک شوید و بر روی ارزشهای اخلاقی و نه قوانین خاص تأکید نمایید. محیط خانه را به صورتی درآورید که در آن فعالیت، بازی و خنده به مقدار زیادی وجود داشته باشد. شما و کودکانتان سعی نمائید کارها را به روش های جدید و جالب انجام دهید. با تشویق و تأیید رفتار کودک و فراهم آوردن زمینه های مساعد و تدارک بازیهای دلخواه او، قدرت تخیل و خلاقیت کودک را تقویت کنید. خیالپردازیهای کودکان را سرزنش نکنید زیرا خلاقیت او را محدود می سازید.

تحقیقات نشان می دهد که والدین کودکان خلاق در رفتار خود هماهنگی بیشتری نشان می دهند، کودکان خود را آنگونه که هستند قبول دارند و آنها را به کنجکاوی درباره اشیاء و امور تشویق می کنند و کودکان خود را در انتخاب موضوعات مورد علاقه آزاد می گذارند و کارها و برنامه های آنان را تحت نظر دارند و پی گیری می کنند. شایسته است والدین تا آنجا که امکان دارد کودکان خود را مستقل بار آورده و در ایجاد اعتماد به نفس، آنان را یاری کنند و دستاوردهای آنان را با آغوش باز پذیرا شوند و هنگام شکست، به جای سرزنش، راهنما و راهگشای مشکلات کودکان خود باشند، تا کودکان بتوانند ضمن احساس ارزشمندی در انجام کارها، راه حل ها و عقاید غیر معمول و دور از ذهن را نیز بیازمایند، چراکه چنین کارهایی پایه و مایه اصلی خلاقیت است.

اغلب اوقات اگر کمی وقت و حوصله کنیم متوجه وجود خلاقیت در بچه ها می شویم. بهترین زمان برای اطلاع از خلاقیت کودکان ، تماشای آنها به هنگام بازی است. خلاقیت عامل مهم بازی است. کودک را در حالی که آزادانه و فارغ البال با مواد و اسباب بازیهایش سرگرم بازی است تماشا کنید. کودکان خلاق اغلب برای هر یک از وسایل بازی خود موارد استفاده متفاوتی پیدا می کنند و قبل از اینکه از وسیله ای به سراغ وسیله دیگر بروند از آن به انواع مختلف استفاده می نمایند. کودک خلاق اغلب از منابع خود به انواع و اشکال مختلف و گاه حیرت انگیز استفاده می کند.ممکن است یک جعبه خالی برای کودک خلاق ارزشی به مراتب بیش از بهترین و پیچیده ترین اسباب بازیها داشته باشد. کودکان خلاق می توانند با توجه به موقعیت و مکان خاص بازی را تغییر دهند، بازیهای جدید ابداع کنند، مقررات خاصی وضع کنند، رهبری بازی را در دست گرفته و با سازمان بندی منسجم په به صورت فردی و چه به صورت گروهی بازی کنند. بازی این گونه افراد از تنوع و گوناگونی آکنده بوده و می توانند با توجه به علایق خود و بازی کنان هدفهای بازی را اعمال کنند. در مقابل کودکانی که از خلاقیت بی بهره بوده و یا خلاقیت کمی دارند در بازی ها نقش پیرو را به عهده گرفته، خود را ملزم به رعایت کامل مقررات بازی می دانند، تخطی از قوانین را جایز نشمرده و بازی را بیشتر به عنوان وظیفه و کار تلقی می کنند تا وسیله ای برای رشد، بنابراین سهم آنها از لذت بازی کمتر از کودکان خلاق است.

تعریف خلاقیت:

خلاقیت مفهومی است که تعریف‌های آن در طول زمان تغییراتی کرده‌است.
تورنس(۱۹۶۲)، خلاقیت را به عنوان نوعی مسأله‌گشایی مد نظر قرار داده‌است. به نظر وی تفکرِ خلاق مختصراً عبارتست از فرآیند حس کردن مسائل یا کاستی‌های موجود در اطلاعات، فرضیه‌سازی درباره حل مسائل و رفع کاستی‌ها، ارزیابی و آزمودن فرضیه‌ها، بازنگری و بازآزمایی آنها و سرانجام انتقال نتایج به دیگران.
خلاقیت شامل تولید چیزی است که هم اصیل و هم ارزشمند باشد و نشأت گرفته از فرآیندهای خودآگاه و ناخودآگاه انسان می‌باشد. از نقطه‌نظر یک دیدگاه علمی محصولات تفکر خلاق گاهی اوقات به تفکر واگرا ارجاع داده میشود. همانند دیگر پدیده‌ها در علم یک دیدگاه یا تعریف یگانه از خلاقیت وجود ندارد و به طور متنوع به موارد زیر منسوب شده‌است: فرآیند شناختی، محیطی اجتماعی، ویژگی فردی، شانس و همچنین مواردی مانند نبوغ، بیماری‌های روانی و شوخ‌طبعی پیوند داده شده‌است.
تعریف مناسب دیگر فرآیند فرضیات شکسته است تفکرات خلاق زمانی تولید می‌شود که شخص پیش‌فرض‌ها را کنار گذاشته و یک دیدگاه جدیدی را جستجو کند که دیگران به آن نپرداخته‌اند. خلاقیت نیاز به حضور همزمان تعدادی از ویژگی‌ها از قبیل هوش، پشتکار، غیرمتعارف بودن و توانایی تفکر به سبکی خاص دارد. خلاقیت، خودکار و بدون زحمت و تلاش است و غالباً همچون تصورات ذهنی خودانگیخته به وجود می‌آید. برای آن مراحل توسط هلمهولتز و والاس پیشنهاد شده‌است: ۱-آمادگی ۲-دوره نهفتگی ۳-الهام ۴-تحقق
خلاقیت یا آفرینندگی فرآیند ذهنی کشف ایده‌ها و مفاهیم، یا آمیزش ایده‌ها و مفاهیمِ موجود است که توسط فرآیند بینش خودآگاه یا ناخودآگاهتحریک می‌شود. در واقع خلاقیت یعنی بکارگیری توانایی‌های ذهنی برای ایجاد یا تبلور یک فکر یا مفهوم جدید که برخی نیز آن را به ترکیب ایده‌ها یا ایجاد پیوستگی بین ایده‌ها تعبیر نموده‌اند.
درتعریفی دیگر خلاقیت بازی با تخیل و امکانات است که در حین تعامل با عقاید، افراد و محیط، منجر به ارتباطات و نتایج جدید و معنا دار می شود.
خلاقیت عبارتست از توانایی پرورش یک موضوع یا ایده جدید. این ویژگی معمولا در مراکز آموزشی مختلف آموخته می شود و با علوم ، تکنولوژی و روانشناسی در ارتباط است.
خلاقیت فاکتوری است که بوسیله آن بعضی چیزهای جدید و با ارزش بوجود می آیند. همچنین محرک کیفی است که پشت هر خلقت یا عملی وجود دارد. خلاقیت معمولا با هوش و شناخت ،هم بستگی دارد.
خلاقیت توانایی تولید ایده های ابتکاری و متمایز ساختن آنها از افکار عادی است.
این پروسه وابسته به تفکر ابتکاری و سپس ارائه دادن آنهاست.

خصوصیات افراد خلاق

افراد خلاق خیال‌پردازی دارند، رویاهای خود را بهتر به خاطر می‌آورند و ساده‌تر از دیگران هیپنوتیزم میشوند. اسکیزوفرنی و خلاقیت به طرقی با هم ارتباط دارند. چون افراد بسیار خلاق در بین بستگان افراد اسکیزوفرن بسیار دیده شده ممکن است پیوند ژنتیکی مستقیمی بین این دو خصوصیت وجود داشته باشد.

مندلسون عنوان کرد تفاوت در تمرکز توجه علت تفاوت در خلاقیت است. اگر کسی بتواند تنها به دو چیز در یک زمان توجه کند فقط یک قیاس ممکن در آن زمان میتواند کشف شود، اگر به چهار چیز توجه کند شش مقایسهٔممکن وجود خواهد داشت. افراد خلاق توجه نامتمرکز دارند که با سطوح پایین فعال‌سازی قشری همراه است، از سوی دیگر افراد غیر خلاق توجه خود را زیادتر متمرکز می‌کنند و این آن‌ها را از فکرکردن در ایده‌های نوآورانه باز می‌دارد. مارتیندل وایزنک مطرح میکنند خلاقیت یک سندرم بازداری‌زدایی است. افراد خلاق روش‌های گوناگون اغلب نامأنوسی را به کار می‌برند که معتقدند در خلاقیت بیش‌تر به آن‌ها کمک میکند. شاید رایج‌ترین روش، گوشه‌گیری باشد که نزدیک به محرومیت حسی است یعنی شرایطی که انگیختگی قشری را کاهش میدهد که این موضوع به علت حساسیت بیش از حد آن‌هاست. این افراد از نظر فیزیولوژیایی بیش‌واکنشی دارند.افراد خلاق شیفتهٔتازگی هستند و به دنبال تحریک ذهنی و نه محرک‌های قوی و مخاطره‌آمیز جهان واقعی هستند. با استفاده ازPET، یافتهٔجدید این است که هرس کردن نورونی که در میان سطح عادی و سطح سایکوپاتولوژی واقع شود میتواند موجب خلاقیت شود. دلایل دیگری که برای ارتباط نیمکرهٔراست با خلاقیت وجود دارد این است که افراد خلاق تنها طی این فرآیند و نه به طور کلی تکیه بیشتر بر نیمکرهٔراست دارند.
افراد با خلاقیت بالا دچار ناکارایی در بازداری شناختی هستند که قطعهٔپیشانی مسئول آن است، بنابراین باید سطوح پایین‌تری از فعال‌سازی قطعهٔپیشانی را در افراد خلاق مشاهده کنیم که آزمایشات و ارائهٔتکالیف این فرضیه را تایید کرده‌است.

ویژگیهای کودکان خلاق:

کودکان خلاق اغلب با آب و تاب حرف می زنند. ذکر جزییات یک ماجرا و به تفضیل سخن گفتن می تواند نشانه قدرت خیال و تصور زیاد باشد.

  1. دقت و توجه شدید در گوش دادن، مشاهده کردن یا انجام دادن کاری دارند.
  2. شور و نشاط و مشغولیتهای شدید جسمانی دارند.
  3. در صحبتهای خود از قیاس استفاده می کنند.
  4. عادت به وارسی منابع مختلف دارند.
  5. با دقت به اشیا و پیرامون خود می نگرند.
  6. اشتیاق به صحبت کردن درباره کشفیات با دیگران دارند.
  7. توانایی ابداع بازیهای جدید و تغییر در بازیها دارند.
  8. کنجکاوی زیادی برای سردرآوردن از امور دارند.
  9. در گفتار خود جسارت زیادی دارند.
  10. سئوالات عجیبی طرح می نمایند.

انگیزه و خلاقیت کودک در محیط خانواده زمانی از بین می رود که :

  1. تاکید بیش از حد والدین بر هوش و حافظه کودک
  2. ایجاد رقابت میان کودکان
  3. تاکید افراطی بر جنسیت کودک
  4. قرار دادن قوانین خشک و دست و پا گیر در منزل
  5. عدم آشنایی والدین با مفهوم واقعی خلاقیت
  6. انتقاد مکرر از رفتارهای کودک
  7. بیهوده شمردن تخیلات کودک
  8. عدم شناسایی علائق درونی کودک
  9. عدم وجود حس شوخ طبعی در محیط منزل
  10. تحمیل نقش بزرگسال به کودک

راههای افزایش خلاقیت کودکان

کم کردن کنترل ها: بزرگسالانی که دائما نظارت می کنند، اعتماد به نفس کودکان را کاهش می دهند که این امر باعث از بین رفتن خلاقیت در کودکان می شود.

تشویق کردن پشتکار : اگر محصول نهایی کامل نشود ، تمام انرژی های خلاقانه در جهان بی فایده است.نسبت به هر تلاش کودک ، توجه و قدردانی نشان دهید.

تحمل کردن: بگذارید کودکان بدانند که لازم نیست همیشه پاسخ صحیح مشکلات را داشته باشند.حتی راهکارهای جدید و خلاقانه همارزشمند هستند.(همیشه می توان برای رسیدن به پاسخ، از راهکارهای خلاقانه استفاده کرد)

محیط خلاقانه فراهم کنید: مواد اولیه خلاقانه، باید برای استفاده کودکان در دسترسشان باشند، بعضی از وسایل پایه ، شامل کتابها ، نوارها، لوازم نقاشی، لوازم تولید صدا، لگو ،گل و … هستند.

اسباب بازی هایی برای تصویر سازی: برای کودکان پیش دبستانی ، اسباب بازی و مواد ساخت دار نیافته تهیه کنید که بتواند چیزهای مختلفی با آن درست کنند.مواظب باشید کودکان را از خیالاتشان دلسرد نکنید..کودکان باید خیالپردازی کنند.بعضی از چیزهایی که ممکن است اسم آنها را خیال پردازی بگذارند، ممکن است واقعا راه حل درستی باشند.

برنامه ریزی و حل مشکل : کودکان را تشویق کنید که با راههای مختلف خلاقانه، مشکلات را حل کنند.به آنان بیاموزند تا به گزینه های جدید نگاه کنند و آنها را ارزیابی کنند و تصمیم بگیرند آن راه را چگونه به موفقیت برساند.

پیشنهاد دهید ولی تحت فشار نگذارید: در برابر تمایل خود برای برنامه ریزی فشرده کودکان در تلاش برای ایجاد خلاقیت در آنان مقاومت کنید. به کودکان اجازه دهید تا تنها باشند تا خلاقیت در آنان شکوفا شود.

بازی های خلاقانه

۱)خلق اشیاء : به کودکان اجازه دهید تا یک دستگاه را تکه تکه به هم بچسباند. بگذارید بچه ها خودشان تکه هایی از یک دستگاه شوند. برخی از آنان تبدیل به بخشهایی می شوند که حرکت و صدا تولید می کنند ، برخی دیگر ماشین را می رانند.سایر کودکان نیز می توانند حدس بزنند که این ماشین چیست؟
سعی کنید یک ماشین چمن زنی بسازید که بچه نقش چرخ ها ، بدنه و دسته آن را بازی کنند و از دیگران بخواهید که آن را هل دهند. همه می توانند در تولید صدای ماشین نقش داشته باشند. چیز های دیگری که می توان نام برد از این جمله اند:
همزن ، ضبط صوت ، تستر ، مدادنراش ، فواره آب و …

۲) ادامه دادن داستان : یک نفر داستان را آغاز می کند و هر کودک بخشی به آن اضافه می کند.

۳)خلق نمایش: یکی از بهترین راه های ابراز وجود کودکان، خلق نمایش (نمایش دادن) است.به این ترتیب آنها خود را آزاد احساس می کنند و احساسات خود را آزادانه بروز می دهند. این اتفاق در زندگی روزانه کودکان خردسال هر روز اتفاق می افند.
هنگامی که آنان بصورت مداوم ادای افراد، حیوانات و ماشین های دنیای خود را درمی آورند، این کار به آنها کمک می کند تا دنیا را بشناسند و با آن کنار بیایند. تحریک اینگونه کارها، با تهیه اسباب و اثاثیه ی صحنه نمایش و تشویق ،امکان پذیر است :

  • بازی بیسکوییت های حیوانی: کودک یک حیوان را انتخاب می کند و، به آن نگاه می کند و آن را می خورد، بعد از آن برای یک یا دو دقیقه تبدیل به آن حیوان می شود.
  • خواندن داستان و اجرا کردن آن
  • بازی عروسک خیمه شب بازی

حرکات خلاقانه

هر کودکی به روش مخصوص خود ،، شخصیت را بروز می دهد.مانند تظاهر کردن به حیوان بودن، پری بودن ، غول بودن و…
بازی کردن نقش هایی که در خانواده اتفاق می افتد مانند اتفاقات روزانه ای مثل رفتن به سوپر ، پزشک ، مهد کودک و … فکر کردن خلاقانه را تحریک و راه خوبی برای کمک به کودکان برای دیدن دیدگاه های دیگران است( از دید دیگران دنیا را ببیند) و به آنها کمک کی کند تا احساسات خود را تشریح کنند و با آنها کنار بیایند.
موارد زیر بعضی از فعالیت های خلاقانه ای است که نیاز به استفاده از عضلات دارد و به رشد آنها کمک می کند:

  • دنبال کردن سرگروه: کودک سرگروه، هرگونه که می خواهد حرکت می کند ، او ممکن است ادای یک حیوان را دربیاورد، ممکن است بجهد ، لی لی کند یا … و سایر کودکان باید همان کار را انجام دهند.
  • حدس بزن من چه هستم: بدون گفتن کلمه ای ، کودک سعی می کند تا حرکت یک شی ء را نشان دهد . مانند فرود آمدن هواپیما ، قدم زدن یک خروس ، خالی کرد سیمان یک کامیون ، اعلام کردن ساعت و … ممکن است خود کودک یک موضوع را انتخاب کند یا معلم در گوش او پیشنهاد دهد.
  • ساختن با گل رس و ماسه: کودکان از عضلات زیادی برای ساختن تپه چاله های ماسه ای در اطراف خود استفاده می کنند. شیرینی ماسه ای و قلعه های ماسه ای می تواند داخل صندوق های میز ماسه و یا در ساحل ساخته شوند. کودکان از گل برای ساختن ساختارهای بزرگ استفاده می کنند. از خاک رس هم می توان برای ساختن چیزهای خلاقانه استفاده کرد.

سوالات خلاقانه:

سوالات با انتهای باز بپرسید: به کودک یک تصویر نشان دهید و سپس سوالاتی بپرسید تا او یک محیط متفکرانه خلق کند.مثلا آدمهای این عکس چه می کنند یا چه می گویند یا چه اتفاقی می افتد اگر…

از کودکان بخواهید تا از حواس خود استفاده کنند: ممکن است کودکان کم سن ، استعدادهای خود را با استفاده از حواس پنج گانه خود در راههای نا معمول بروز دهند.
مثلا:
الف) از کودکان بخواهید چشمهایشان را ببندند و حدس بزنند شما چه چیزی در دستشان قرار دادید؟
ب) از کودکان بخواهید چشمشان را ببندند و حدس بزنند چه می شنوند؟ مثل صدای مالش کاغز سمباده ، پاره کردن کاغز ،صدای سکه و …

از کودکان درباره تغییرات بپرسید: یک راه برای تقویت تفکر خلاق کودکان این است که از آنها بخواهیم اشیاء را طوری تغییر دهند که به شکلی که آنها میخواهند در بیایند. مثلا چه چیزی اگر شیرینتر بود، بهتر بود؟ چه چیزی اگر کوچکتر بود قشنگتر بود؟ چه چیزی اگر سریعتر بود، بهتر بود؟ چه چیزس اگر عقب عقب راه برود جالبتر میشود؟ و …

سوالاتی که جواب های زیادی دارند بپرسید: زمانی که از کودکان سوالاتی می پرسید که جواب زیادی دارند، شما مهارت خلاقانه فکر کردن را تقویت می کنید. اینها مثال هایی از استفاده از مفهوم آب است: بعضی از استفاده های آب را نام ببرید؟ چه چیزی در آب شناور می ماند؟ آب سرد چرا سرد است؟ آب چه رنگهایی میتواند داشته باشد؟ و …
مفاهیم دیگر مانند یخ ، آتش، ماشین، دود و….

بپرسید چه اتفاقی می افتد اگر… : این سوالات معمولا خوشایند هستند و به کودکان اجازه می دهند تا واقعا از تصورات خود استفاده کنند: چی میشد اگر همه درختان قرمز بودند؟ چی میشد اگر همه ماشینها غیب می شدند؟ چی میشد اگر همه مثل هم لباس میپوشیدند؟ چی میشد اگر میتوانستی پرواز کنی؟ چی میشد اگر…..

سوالاتی درباره چند راه مختلف وجود دارد بپرسید؟ این سوالات نیز تفکر خلاقانه کودک را آموزش میدهند:
به چند روش از قاشق میتوان استفاده کرد؟
به چند روش از دکمه میتوان استفاده کرد؟
به چند روش از نخ میتوان استفاده کرد؟

برای رشد خلاقیت کودکتان لازم نیست حتما از لوازم آموزشی گرانقیمت استفاده کنید، گاهی ساده ترین راهها مبتکرانه ترین آنها هستند.
یکی از بهترین راه‌های پرورش قدرت خلاقیت کودکتان این است که پیوسته در تخیل او شرکت کنید. خوشبختانه، برخی از ابتکاری‌ترین فعالیت‌ها، ساده‌ترین آن‌ها هستند. در زیر چند بازی جالب و قدیمی ارائه شده است که می‌توانید با خانواده انجام دهید.

۱- یک سوپ عجیب و غریب درست کنید.
اجازه بدهید کودکتان مواد لازم سوپ را از تمام خانه انتخاب کند. هر چیز بدون خطر که در قابلمه‌ای بزرگ جا شود، برای این کار خوب است. چه کسی را باید به این ضیافت دعوت کنید؟ مادر بزرگ و حتی عروسک پارچه‌ای کودکتان می‌تواند میهمان مناسبی باشد. اجازه بدهید کودکتان تصمیم بگیرد. فایده این کار این است که استفاده از اشیاء معمول به شیوه‌های غیر معمول کودکتان را تشویق می‌کند با ذهن بازتری به جهانی که در آن زندگی می‌کند، فکر کند.

۲- به یک پیاده روی بامزه و جالب بروید.
با نگاه جدیدی به اطرف خانه‌تان بنگرید. در خیابان نزیک خانه قدم بزنید و از او سوال‌هایی بپرسید که پاسخی آزاد دارند، برای مثال: «به نظرت اون هاپو به چی داره نگاه می‌کنه؟» او را تشویق کنید با اشاره آن‌ها را به شما نشان دهد. این نیم وجبی‌ها دیدگاه متفاوتی دارند. شاید شگفت انگیز‌ترین جنبه آن این باشد که همه چیز برایشان تازگی داشته، جدید و جالب است.

۳- یک گروه موسیقی تشکیل بدهید.
قاشق، ماهی تابه و قابلمه را بردارید، بنوازید و با تخیل خود و کودکتان حرکت کنید. از هر نوع موسیقی استقبال کنید و بدون هیچ قضاوتی درباره سبک و سیاق آن برقصید.

۴- قصه‌های خیالی بگویید.
پایان قصه‌ها را طبق داستان‌ها و شعر‌های مورد علاقه‌تان تغییر دهید. با این قصه‌ها به رشد دایره زبان کودکتان کمک کرده و به او کمک می‌کنید که یاد بگیرد چگونه به شیوه خودش داستان بگوید.

۵- ابر‌ها را تماشا کنید.
“آن ابرهای پفکی شبیه گوسفندند”. “آن ابرهای لاغر شبیه مداد هستند”. با هم به پشت بخوابید و از کودکتان بپرسید که چه چیزی می‌بیند. خیال‌پردازی درباره پرده نقاشی بی‌انتهای آسمان به کودکتان نشان می‌دهد که حتی درباره عادی‌ترین چیز‌ها می‌توان بی‌‌‌نهایت خیال‌پردازی کرد

۶- باورتان نمی‌شود آن پیراهن رنگارنگ قدیمی را بپوشید که شبیه لباس حاملگی است؟ آن را از کمد بیرون آورده و بپوشید و ملکه رنگین کمان شوید و اجازه بدهید کودکانتان به عنوان اعضای خانواده سلطنتی در درباری خنده دار به شما ملحق شوند. بچه‌ها با این بازی درمی یابند که شما برای تخیل ارزش قائلید و بسیار اهل تخیل هستید.


منابع:

Marilyn lopez,extension specialist , family life education
www.wikipedia.org
www.ask.com
www.samiraeslamieh.blogfa.com
« هنر و علم خلاقیت » . نوشته جورج اف . نلر ، ترجمه دکتر سید علی اصغر مسدد . انتشارات دانشگاه شیراز ، چاپ اول : سال ۱۳۶۹

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.