اثربخشی تقویت مبتنی بر رایانه در کودکان دچار اختلال نقص توجه -بیش فعالی تکاملی

هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی تکالیف منتخب توجهی بر عملکرد توجه پایدار کودکان دچار اختلال نقص توجه –بیش فعالی صورت گرفت.

روش: ۲۰ کودک دچار اختلال نقص توجه –بیش فعالی از مطب های روانپزشکی انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه مورد ۱۰ جلسه یک ساعته برنامه تقویت رایانه ای توجه دریافت کردند. شرکت کنندگان گروه شاهد در مدت زمان انجام مطالعه در لیست انتظار بودند. قبل و بعد از مداخله شرکت کنندگان دو گروه بوسیله آزمون عملکرد مداوم و پرسشنامه رفتاری کانرز فرم والدین ارزیابی شدند.

یافته ها: نتایج تفاوت معناداری را در عملکرد توجه پایدار ( p=0/000) و میزان تکانشگری (p=0/021)شرکت کنندگان گروه مورد نشان داد. تغییرات در متغیر میانگین زمان واکنش به لحاظ آماری معنادار نشد. همچنین در مقیاس رفتاری، تغییرات معناداری در نمره کل (p=0/000)، خرده مقیاس مشکلات یادگیری (p=0/003)و شاخص بیش فعالی (p=0/000) پرسشنامه کانرز روی داد.

نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که عملکرد توجه پایدار کودکان دچار ای دی اچ دی به کمک تقویت رایانه ای توجه بهبود خواهد یافت .

برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.