ولی شیری۱،امیر حسن کهن۲،دکتر ابراهیم پیشیاره۳
۱دانشجوی ارشد کاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران
۲نویسنده مسئول:کارشناس ارشد کاردرمانی، مرکز تحقیقات ترمیم ضایعات مغزی و نخاعی: دانشگاه علوم پزشکی تهران
۳دکترای تخصصی علوم اعصاب شناختی ،عضو دپارتمان کاردرمانی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
در این مقاله با استفاده از آموزش حرکات در قالبی از توالی های حرکتی موجود در بیماران با آسیب ستون فقرات، جهت رفع عدم توانایی آنها نسبت به اجرای تکالیف حرکتی تحقیقی انجام گردیده است. در این تحقیق با استفاده از امکانات فیلم برداری از مراحل مختلف آموزش رویکرد تکلیف- مدار در قالب رویکرد سامانه های پویا پیشرفتهای قابل ملاحظه ای در ده بیمار مبتلا صورت گرفته است،که در این مقاله بصورت Case-Reportآورده شده است. نمونه قابل ذکر و عملیاتی در این تحقیق افزایش توانایی Rollingبا استفاده از مهارتهای Swing بیماران بوده است.
گزارش شده است که اکثر افراد با آسیب ستون فقرات به علت فقدان مهارت (Skill) قادر به اجرای تکالیف حرکتی نمی باشند. یادگیری تکالیف جدید حرکتی برای این افراد مشابه فردی است که قصد دارد یک ورزش یا تمرین جدید را یاد بگیرد.
آموزش تکالیف حرکتی جدید برای بیماران نورولوژیک، اولین بار توسط کار و شفرد (Carr and Shepherd) به عنوان بخشی از رویکرد باز آموزی حرکتی (Motor Relearning) انجام گرفت.Carr and Shepherd 1982, 1987,1990,2000)) و سپس توسطShuway-cook و Woolacoot در رویکرد تکلیف- مدار (Task- Oriented) یا رویکرد سامانه ها ادامه یافت.
(Shuway-Cook2001)
بیماران با آسیب ستون فقرات قادر نیستند، تکالیف حرکتی پیچیده را بدون تکرار و تمرین یاد بگیرند(Johnson 1984-Newell 1981). نکته جالب این است که فقط دو مطالعه از نوع کار آزمایی بالینی (Randomized Controlled Trial) تاثیر تمرین و آموزش در این افراد را بررسی کرده اند،که هر دوی اینها در مورد تکرار و تمرین برای مهارتهای صندلی چرخ دار می باشد.
(Mc phee et al2005-Best kl,et al2005).
سخن آخر اینکه با توجه به شواهد به نظر می رسد که با استفاده از رویکردهای موتور کنترل و یادگیری حرکتی می توان در برنامه ی درمانی افراد با آسیب های ستون فقرات نتایج بهتری را برای فرد به ارمغان آورد
