درود و سلام وقت خوش دوست ارجمند، اول اینکه واقعا از صمیم دلم به شما و پدر ایشان خسته نباشید و خدا قوت عرض می کنم و امیدوارم که بتوانم کمک کوچک و اندکی به شما و پارساخان بکنم. آنطور که از دلنوشته ی شما پیداست بخش اعظم مشکل پارسا خان به موارد پزشکی و استفاده از داروهای تشنجی و کسب ثبات در وضعیت عملکرد سیستم اعصاب مرکزی بازمیگردد و توجه بسیار دقیق شما بر زمانبندی بسیار منظم استفاده از داروها و همچنین بکار بستن موارد احتیاطاتی پرهیز از بروز تشنج در کودکان باید باشد( من در بخش پرسش و پاسخ، درپرسش چهل و یکم بطور کامل آنرا نیز ذکر نموده ام). باید احتیاطات لازم را در خصوص بروز تشنج در نظر داشته باشید. این احتیاطات شامل مواردی میشوند که رعایت آنها تا پایان سن سه سالگی بسیار مهم و پر اهمیت هستند، احتیاطاتی نظیر پرهیز از قرار گرفتن در زیر دوش حمام، پرهیز از قرار گرفتن در معرض باران شدید، پرهیز از قرار گرفتن در مکانهای با سر و صدای زیاد، پرهیز از قرار گرفتن در مکانهای با رقص نور های شدید، تغییر ارتفاع بسیار زیاد نظیر چرخ و فلک های بسیار بلند، پروازهای طولانی مدت بیش از دو ساعت، پرهیز از بیخوابی و کم خوابی های مستمر،گرسنگی و تشنگی زیاد، انجام حرکات شدید و همچنین حرکات تعادلی با سرعت بالا در حین انجام تمرینات کاردرمانی و فیزیوتراپی، انجام تحریکات گرمایی و سرمایی متضاد بطور پشت سرهم، استفاده از یخ در تکنیکهای حرکت درمانی کودکان به ویژه در بخشهای مرکزی تنه. همچنین نوازش کردن ممتد و انجام تمرینات ماساژی عمقی و در قالب عملکردهای مهاری همراه با خواباندن کودک در روی بالشهای فومی میتواند در آرامش بخشی و افزایش حس عمقی کودکان بسیار موثر و کاربردی باشد و زمینه ی کاهش بروز تشنج در نوزادان و کودکان را فراهم کند. ولی متاسفانه شما هیچ مطلبی در مورد اندازه ی دور سر در هنگام تولد، بررسی هماهنگی و تناسب شیب خط دور سر و وزن و قد در طول دو سال اول دوران کودکی ، توان بینایی و شنوایی ، نوع عملکرد تغذیه ای، نوع عملکرد تنفسی ، الگوی خواب و بیداری ، میزان عملکرد شناختی و یادگیری و همچنین رفتار اجتماعی پارساخان ارائه نکرده اید. البته بر پایه گزارش شما بنظر میرسد که اختلال حس عمقی-حس تعادلی در فرزند شما بطور واضح و مشهود وجود دارد ولی باید آنرا همگام با توان شناختی و ذهنی پارسای عزیز و در مقایسه با کارکردهای ادراکی-حرکتی در نظر گرفت. بنظر من، با توجه به اینکه طبق گزارش شما تواتر و فرکانس بروز تشنج ها رو به کاهش گذاشته و به نوعی نوید و امید تحت کنترل درآمدن بروز تشنج را می دهد؛ باید با رعایت دقیق دارو درمانی منظم، پارساخان در یک بازه ی زمانی سه تا چهار ماهه تحت یک برنامه ی کامل کاردرمانی شامل موارد زیر قرار بگیرد: استفاده از ماساژهای عمقی و مهاری، بازی درمانی(انفرادی و سپس گروهی)، کاردرمانی آموزشی-شناختی و همچنین یک برنامه ی ساده ی کاردرمانی حرکتی بر اساس رویکرد PMP یا ادراکی-حرکتی ساده و مقدماتی قرار بگیرد. امیدوارم توانسته باشم کمکی هر چند کوچک و اندک در حد توان و بضاعت دانش و تجربه ی خودم به پارساجان کرده باشم. با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید. ابراهیم پیشیاره- دفتر کاردرمانی رشد
با سلام آقای دکتر. پسر سه سال و نیمه دارم و از مهر امسال مهد می رود در کلاس رفتار طبیعی دارد و تفاوت بارز او با هم سن هایش گفتار ش می باشد. که دیر شروع به صحبت کرد حدود دوسالگی حدود ۲۰کلمه اون هم تقریبا ناکامل می گفت. در ۲۷ ماهگی یکدفعه شروع به گفتن تک کلمه کرد ولی از لحاظ تلفظ حروف صحیح نبودند ولی زیاد. از ۲۹ ماهگی به گفتار درمان مراجعه کردم ویک ماه بعد روانشناس گفت که تقریبا بچه باهوشی هست ولی دقت و تمرکز پایینی داردفقط تمرین کاردرمانی انجام دهد. الان وضعیت خیلی بهتری پیدا کرده. جمله های سه کلمه ای کامل می گوید. خزانه واژگان بسیار بالای پیدا کرده و خودش شروع کننده ارتباط هم هست. ولی ترکیبهای مثل زیر میز یا کتابشان را نمی گوید..سوال من این هست که۱_ آیا فقط کلاس کاردرمانی کافی است. ۲_تا چه مدت؟ ۳_آیا ممکن است تا بهبودی زمان خیلی (مثلا یک سال) زیادی مانده باشد؟ ۴_آیا این تاخیر گفتار اثر طولانی مدت بر آینده این بچه دارد؟ .۵_به نظر شما هفته پنج جلسه برای کاردرمانی زیاد نیست؟ (چون خیلی غر می زنه و از صبح می گوید من کلاس نمی رم. تعطیله. من خودم بیشتر از او دچار استرس می شوم ) ۶_آیا بعد از کاردرمانی نیازی به کلاس های گفتار و کلاس ترسیمی دقت و تمرکز دارد.؟ واقعا از شما سپاسگذارم و منتطر راهنمایی شما هستم. این چند ماه من و همسرم از فکر این بچه و کلاس هایش واقعا تحت فشار هستیم وزندگیمان از روال عادی خارج شده من با توجه به شغلم کمی سازگارتر هستم ولی همسرم واقعا دارد به زور تحمل می کند
درود و سلام ، وقت خوش. این موضوع حتما باید از طریق بررسی های تخصصی صورت بگیرد براساس گزارش بسیار خوب شما، به چند مورد میتوان مشکوک بود که باید علائم آن بررسی گردد: ۱. اختلالات مخچه ای ۲. تغییر واریانس اندازه ی دور سر در بازه زمانی ماههای ششم تا ماه چهاردهم ۳. اختلال DCD ( اختلال هماهنگی رشدی حرکتی) ۴. اختلالات اضطرابی. بنظر من هفته ای دو جلسه کاردرمانی جسمی بر اساس رویکرد ” ادراکی- حرکتی” یا همان تمرینات PMP ( برخی از تمرینات آن به صورت فیلم در گالری ویدیو در سایت کلینیک ما وجود دارد )، همراه با تقویت و افزایش هماهنگی حرکات دست ها و انگشتان میتواند کافی باشد، البته همراه با هفته ای یک جلسه گفتاردرمانی در قالب تمرینات تحرک بخشی عضلات زبانی و همچنین ارائه تمرینات موسیقی درمانی. اگر هم مشکل تنش و اضطرابی هم در ایشان دیده می شود همراه با استفاده از دارودرمانی مطابق نظر روانپزشک متخصص کودک باید از جلسات بازی درمانی بر مبنای مهارتهای بیانی و کلامی استفاده نمود. با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
سلام اقای دکتر پسر سه ساله ای دارم که روز دوم تولد تشنج کرد و از اون به بعد دارو خورد ی مدت مقاوم به درمان شد و تقریبا چهار پنج ماه غیر متوالی بیمارستان بود و تقریبا نیمه بیهوش به علت تشنج های مکرر تقریبا در سن نه ماهگی با سه داروی تگرتول.لیسکانتین و کلونازپام تشنج کنترل شد ناگفته نماند که در سن ۱۰ ماهگی گردن گرفت چون قبل از اون دائم تشنج داشت و تشنج ها مانع پیشرفتش میشد بعد کم کم نشوندمش و در سن یکسالگی نشستن رو گرفت البته با کمک تو این مدت دائما تحت کاردرمانی بود و هر کاردرمانگری ی تشخیصی داشت اما غالب تشخیص ها مبنی بر اختلال حسی بود اقای دکتر من احساس میکنم از زمانی که لیسکانتین(پریمیدون) شروع شد پارسا شروع کرد به گاز گرفتن پشت دست راستش این رفتار رو هنوز هم داره و زمانی که هیجانی میشه یا عصبانی خیییلی شدید میشه طوری که پشت دستش پینه بسته و من از این بابت واقعا نگرانم اقای دکتر الان پارسا(پسرم) دوسال هست که تشنج نداشته و پزشک مغز و اعصاب شروع به کم کردن داروها کردن من دیگه کاردرمانی نمیبرمش چون جلسات اخر کاردرمانی پارسا واقعا اذیت میشد و از ترس استفراغ میکرد کاردرمانگرش با تشخیص بهم ریختگی حسی جلسات حس درمانی و کاردرمانی براش گذاشته بودن الان پارسا راه میره اما تعادلش کمه و از موانع میترسه وقتی پارسا راه افتاد طوری بود که از حالت نشسته نمیتونست بلند بشه و از حالت خوابیده هم نمیتونست بشینه که بعد از اینکه ی مدت از کاردرمانیش گذشت و نبردمش کم کم یاد گرفت اقای دکتر من خیلی مطالعه میکنم راجع به مشکلات شبیه به پارسا البته دکتر محمود محمدی با تست هایی که از پارسا گرفتن و نقشه مغز و تست های روانشناسی این نتیجه رو گرفتن که پارسا مشکل اختلال بیش فعالی و نقص توجه داره پارسا دائما انگار ی موتور بهش وصله همش در حال راه رفتنه من علمی ندارم اما به عنوان مادر احساس میکنم این تشخیص در مورد پارسا درسته
اقای دکتر پارسا هیچ کدوم از کاراش سر وقت نبود چون تا ده ماهگی فقط دراز کش بود و بعد از قطع تشنج ها تازه شروع به پیشرفت کرد و اینکه تمام پیشرفت هاش در هم بود بعد از راه رفتن چهار دست و پا رفت اقای دکتر ی مشکل اساسیه دیگه ی پارسا اینه که اصلا از دستاش برای گرفتن وسایل و برداشتن یا گذاشتنشون توی دهنش استفاده نمیکنه حتی لیوان یا شبشه اش هم نمیگیره خودش اب بخوره وقتی خودم دستاش و به شیشه میچسبونم که یاد بگیره دستاشو بزور میبره عقب و واقعا نمیدونم چه حسی باعث این شده که از دستاش هیچ استفاده ای نکنه و نمیدونم شاید نمیشناسه دستاشو واقعا نمیدونم اقای دکتر پارسا الان تبلیغات رو خیلی دوست داره صداش میکنم میاد از پله بلد نیست بالا بره اصلا حرف نمیزنه اما صداسازی داره اقای دکتر لطفا راهنماییم کنید واقعا درمانده و مستاصل شدم هیچ کمکی تو این راه پر فراز ندارم الان نمیدونم باید پارسا رو ببرم پیش روانپزشک یا کاردرمانی اول کجا باید ببرمش اقای دکتر واقعا نیاز به کمک و همفکریتون دارم با توجه به شرح حالش شما چه پیشنهادی دارید پیش کدوم پزشک ببرمش و کدوم کاردرمانی هرجایی که فکر میکنید بهتره لطفا راهنماییم کنید همیشه دعاگوتون هستم ببخشید زیاد حرف زدم ممنون از شما و زحماتتون.
سلام .من دخترم ۳۶ هفته و ۳ روز به دنیا اومد و اصلا تا حالا که ۴ماه و ۲۵ روزش شد اصلا موقع شیرخوردن بهم نگاه نمیکنه و به چشم غریبه ها هم نگاه نمیکنه و باهاشون بازی نمیکنه… تا ۲ماه که اصلا ارتباط چشمی برقرار نمیکرد بردمش متخصص چشم اطفال که گفت چون زود به دنیا اومده تا یک ماه دیگه ارتباط برقرار میکنه که تقریبا از ۲ماه و دوهفته ارتباط چشمی بامن برقرار کرد و بعد که کمی گذشت با همسرم و پدر مادرم هم برقرار کرد ولی با هیچ کدوممون همیشه ارتباط برقرار نمیکنه و انگار هروقت دلش بخواد اینکارو میکنه مثلا نصف مواقع به چشممون نگاه میکنه.. به اسمش هم هنوز واکنش نداره از کارهایی که میکنه هم بگم الان دوهفته ای هست آ آ آ میگه با صدای بلند و دوست داره دستش رو بگیریم بشینه و نگهش داریم که پاهاش رو برای حرکت تکون بده و حالت قدم زدن رو انجام میده .برای گرفتن اشیا تلاش نمیکنه ولی بدم دستش میگیره به دهنش میبره.و اشیا رو پرت نمیکنه. ۷۰ درصد مواقع جلو آیینه روش رو برمیگردونه. با نگاهش ما و اشیا رو تعقیب میکنه . به صدای من چه تو محدوده دیدش باشم چه نباشم واکنش داره به صدای اسباب بازی ها هم همینطور. تلوزیدن خیلی دوست داره ولی مانع دیدنش میشم.با موسیقی ارتباط خوبی داره.باهاش بازی کنم خنده صدادار میکنه اما نه همیشه. و مسلا ای که خیلی ذهنم رو درگیر کرده نگاه نکردن به افراد غریبه هست و بهشون واکنشی نداره و اینکه وقتی حالت نشسته هست و اگر زیر بغلش رو بگیریم و تقریبا به صورت ایستاده باشه ارتباط چشمی با من و هیچ کسی برقرار نمیکنه و قبل تر هم نوشتم موقع شیر خوردن هم اصلا ارتباط چشمی نداره. میشه راهنمایی کنید که اینها میتونه علایم اوتیسم باشه با مشکل دیگه ای؟و اینکه رای ارزیابی دقیق تر بهش زمان بدن یا الان که ۴ماه و ۲۵ روش هست اقدام کنم؟سپاس فراوان
درود و سلام ، وقت خوش. چه گزارش خوب و کاملی ارائه نموده اید دقیقا به موارد لازم اشاره کرده اید. بطور مشخص در گزارش شما مشخص شده است که در یکپارچگی حس های بنیادین کودک شما در موارد تلفیق حس عمقی و حس تعادلی مشکل بروز کرده است. کودک برای تثبیت نگاه هدفمند و جستجو در چهره سه بعدی افراد و تبدیل آن به نگاه پردازشگر و دارای توان پردازش اطلاعات نیازمند بکارگیری و استفاده از همکاری یکپارچه حس عمقی و حس تعادلی می باشد حال در هنگامی که کودک در وضعیتهایی قرار می گیرد که ظرفیت و توان استفاده از آن حس ها در خدمت پوسچر و وضعیت بدنی نظیر نشستن یا حالت ایستاده قرار می گیرد و یا در وضعیتهایی پیچیده مستلزم چند عمل همزمان نظیر شیر خوردن (خوردن، مکیدن، تنفس و بلعیدن و فرو دادن) قرار می گیرد بنابراین موجب کم شدن این توان جهت استفاده در زمینه نگاه چشمی با ثبات و برقراری ارتباط اجتماعی می گردد و نشانه ی آن به صورت قطع نگاه تماس چشمی بروز می کند. بنظر بنده بهتر است تا پایان شش ماهگی کودک تان بردباری و شکیبایی کنید تا شاید رشد و افزایش توان تحولی و تکاملی بتواند در یک پروسه ی خود ترمیمی به رفع این نقیصه بپردازد ( به امید خدا) ولی در صورت عدم اصلاح آن و همراه شدن با تاخیر یا شتاب شدید رشد حرکتی باید توسط کاردرمانگر در زمینه این موضوع از طریق رویکرد یکپارچگی حسی، تمرینات لازمه به صورت مشاوره ای جهت انجام در منزل به شما آموزش داده شود و یا به صورت هفته ای یکبار برایتان تمرینات منظم به مدت سه ماه در نظر گرفته شود. سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
با عرض سلام و خسته نباشید سپاس بابت راهنمایی ارزشمندتان طبق فرمایشتان من ب دخترم زمان دادم و الان که دخترم ۸ماهش تموم شده نسبت به ۴ونیم ماهگی پیشرفت داشته؛ برای رفتن به بغل آشناها هیجان زده میشه و چهره پدر بزرگ و مادر بزرگ،خاله و عمه رو میشناسه ولی به اسم نمیشناستشون و در واقع اسم اشیا رو هم نمیدونه و بگیم به سمت چیزی برنمیگرده… به اسم خودش هم برنمیگرده(گاهی حس میکنم اگر محرک محیطی نباشه برمیگرده که اون هم خیلی نیست) ولی به صداهای اشنا واکنش نشون میده و به موسیقی هم واکنش خوبی داره. با غریبه ها هم بازی میکنه و حتی بغل غریبه هم میره. و این اواخر کمی وابستگیش به من بیشتر شده. بعضی از اصوات رو ادا میکنه ( خ، قا، با، ما، آ) و تقلیدشون هم میکنه، دست دستی میکنه، جلو اینه میخنده و بازی میکنه، خوب غذا میخوره و با شیشه شیر که آب میخوره خودش با دستش میگیره و نگه میداره. با کمک چند ثانیه میایسته و حالت بشین پاشو زیاد داره، تقریبا بدون کمک میشینه البته گاهی متمایل ب چپ و راست میشه و میافته ولی سینه خیز و چهار دست و پا نمیره، ولی با چرخش جابه جا میشه غلت از دمر به شکم خیلی وقته داره ولی برعکسش رو به تازگی انجام میده. ارتباط چشمی در حالت درازکش کاملا خوب و حالت نشسته هم نسبتا خوب که با داشتن فاصله عالیه ولی در حالت ایستاده هم اگر ازش فاصله داشته باشیم خوبه ولی از نزدیک مثلا تو بغل اصلا نگاه ب صورتمون نمیکنه یا اگر نگاهش بیافته سریعا برمیگردونه و از ۵ماهگی به بعد موقع شیر خوردن پنج درصد ارتباط چشمی برقرار میکنه که خیلی کمه؛ به نظر شما کاردرمانی دخترم رو الان شروع کنم یا کمی بهش فرصت بدم ؟ و اینکه چند جلسه نیاز داره؟ و سوالی دارم اگر این مسله پیگری و حل نشه در آینده چه مشکلی بوجود میاد؟
سلام آقای دکتر عزیز،ممنون از سعه صدر شما و تمام همکاران محترم در پاسخگویی به سوالات!بنده پسری۲۲ ماهه دارم که از بدو تولد با مشکلاتی نظیر رفلکس شدید معده،بیقراری و خواب نامنظم همراه بود!دور سر پسرم در بدو تولد حدود ۳۲ بود!این مشکلات تا ۶ماهگی پسرم همراهش بود از ۶ ماه ب بعد تا یکسال برخی از رفتارهای پسرم مشکوک بود نظیر اینکه هرازگاهی نشسته دور خودش میچرخید و خیلی ارتباط و تعامل زیادی نداشت و صحبت هم نمیکرد!البته چرخیدن پسرم بعد از ۱/۵ سالگی خیلی خیلی کم شد!تو ۱۲ ماهگی همسرم به دلیل آشنایی با دروس روانشناسی احتمال وجود اتیسم رو در پسرمون عنوان کرد!تا ۱/۵ سالگی فقط از لحاظ تکلمی با پسرم خیلی کار کردیم و با کاردرمان آشنایی زیادی نداشتیم الان که ۲۲ ماهشه از حدود ۲ماه قبل جلسات کاردرمانی میبریمش ولی متأسفانه خیلی مقاومت میکنه تا حدی به حالت تهوع میافته!برخی از علائمی که پسرم داره شامل بو کردن احسام،خیره شدن ب نور،خیلی سریع ب اسمش واکنش نشون نمیده ولی متوجه میشه ،در مواقعی که خیلی ناراحت میشه اجسام و پرت میکنه و جدیدا هم هرازگاهی رو پنجره راه میره!البته ناگفته نماند وقتی باهاش تو منزل کار میکنیم و پاهاش و ماساژ میدیم این حرکاتش بیشتر میشه!ارتباط چشمی خوبی با اطرافایان و محیط داره غریبه رو از آشنا تشخیص میده تقلید میکنه کاربرد وسایلی نظیر لیوان،قاشق،گوشی تلفن،جعبه کبریت کفش و کلاه رو میدونه ولی تکلم نداره و فقط آوا سازی میکنه!چند کلمه نظیر بابا و ماما روهم میگه!۲بار تشنج کرد که هر دوبار قبلش تب داشت!نوار مغز گرفتیم تو نوار چیزی نشون نداد پیش فوق تخصص مغز و اعصاب بردیمش گفتن داروی تشنج نیاز نیس!لازم بذکر بنده خودم تا حدود ۳سالگی حرف نمیدم!از شما دکتر عزیز استدعا دارم در خصوص ابتلا پسرم به بیماری یا بهتر بگم اختلال اتیسم بنده رو راهنمایی کنین!تا ب الان تشخیص اتیسم نگرفتیم و بیشتر اختلال حواس رو مطرح کردن منتها نظر جنابعالی واقعا مایه دلگرمی بنده و همسرم هستش!بیشتر ب خاطر رو پنجه راه رفتن پسرم نگران هستم!استدعا دارم بنده رو با نظرات کارشناسی و تخصصی راهنمایی بفرمایین.سپاسگذارم
درود و سلام ، وقت خوش. گزارش بسیار کامل و دقیقی لطف فرموده بودید و نکات مهمی را مطرح کرده اید، علائم و نشانه هایی نظیر ریفلاکس شدید معده، بیقراری، خواب نامنظم، روی پنجه ی پا راه رفتن، بو کردن احسام، خیره شدن به نور، عدم واکنش به نام کودک، پرتاب اشیا و اجسام میتواند بیانگر تشخیص احتمالی SID یا عدم یکپارچگی حسی از نوع اختلال عدم تبدیل حس عمقی به حس تعادلی در پردازش های حسی یکپارچه باشد و باید اقدامات و مداخلات کاردرمانی و گفتاردرمانی مناسب بهره بگیرید، حال اگر کودک در کلینیک همکاری لازم را بروز نمی دهد میتوانید چند تمرین را یاد بگیرید و در منزل بطور پشت سرهم و بدون وقفه دو تا سه بار انجام بدهید بطور معمول یکماه بعد کودک جهت همکاری در کلینیک با درمانگران آماده خواهد بود. فقط دقت بفرمایید که تمرینات در منزل باید بدون وقفه و پشت سر هم باشد و بطور مکرر همگام با گریه و بیقراری کودک قطع نگردد و در حین انجام تمرینات از موبایل و تلویزیون به عنوان سرگرم نمودن کودک با تماشا نمودن آنها استفاده ننمایید. لطفا آرامش داشته باشید زیرا جای نگرانی زیادی وجود ندارد اول اینکه سیستم عصبی کودک شما بهبودی های نسبی نظیر بهبود ارتباط چشمی مناسب با اطرافیان و تشخیص غریبه از آشنا، تقلید، دانستن کاربرد وسایلی نظیر لیوان،قاشق،گوشی تلفن،جعبه کبریت کفش و کلاه ؛ پس بنابراین امید زیادی هست تا درصورت استفاده از مداخلات کاردرمانی مناسب و هدفمند بتوانیم تا شش ماه آینده بهبودی های بسیار خوبی حاصل گردد. لطفا بررسی ها و ارزیابی های دوره ای سه ماه یکبار را بسیار جدی بگیرید تا خدای ناکرده زمان ارزشمند تا پیش از سه سال را از دست ندهید. سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
سلام آقای دکتر…پسرم ۲۰ ماهشه…۳.۵ ماهگی غلت زد..۷ ماهگی ۰هاردست و پا رفت و بب مم میگف..۱۱ ماه و ۳ هفته هم مستقل راه رفت البته از ۱۱ ماهگی روی پاهاش بدون هیچ کمک وایساد.از دوماهگی هم میتونست جغجغه و اسباب بازیای صدا دارش ب دست بگیره و بازی کنه.ارتباط چشمی هم داشت و هنوزم داره کاملا.فقط چند مورد دل نگرانم کرده.اینکه نهایتا ۷ یا ۸ کلمه میگه .مثل جیز.دست ب شوفاژ و کتری بزنه میدونه داغن احتیاط میکنه و میگه جییز بعد دست میزنه ک داغ باشه اصلا نمیذاره.غذا بخاد میگه مم.شیشه بخاد میگه آب.منظورم میگه در حد رفع نیازش.یا ببخشید موقع پی پی ی اخلاقی داره جای خلوت میره بعد ک‌تموم شد میاد پیشم.بگم کلاه تو یا ماشین یا کامیون منظورم چیزایس ک شناخت داره رو کاملا میدونه و میاره.جورابش خودش در میاره یا میپوشه البت اون با کمک من.ب شدت ب افرادی ک بشناسه و براش وقت بذارن وابسته و شناخت داره.غذاش با قاشق میتونه بخوره البته همراه با کثیف کاریای خودش.چند ماه مهد بود راضی بودن و میگفتن خوب ارتباط میگیره.در جمع با بچه های بیشتر بزرگ تر ک براش وقت میذارن و بازی میکنن دوست داره باشه.و اینکه با کوچیکا هم خوبه ناز میکنه و اگ بهشون محبت بشه یکمم میزنه.بد غذا نیست اصولا.ولی غذای تکراری اصلا نمیخوره.بیشترم میگه خودم بخورم.تا اینجا چیزایی ک یادم بود.وچنتا رفتار ک نگرانم کرده و حتی ب روانپزشک شهرمون ک فوق تخصص روانپزشکی کودکانم مراجعه کردم گفتن الان خوبه و چیزی ب نفع اوتیسم نداره خیز چرخوندن و تشخیص بعد دو ساله.گفتن ۳ ماه دیگ بیار.اما رفتاراش ب شدت علاقه ب چرخوندن وسایل داره مخصوصا چرخ ماشیناش البته درست بازی میکنه باهاشون ولی خب چرخوندنم داره ن طولانی نهایتا ۳ تا ۵ دیقه.مثلا در پوش قابلمه و چیزای گرد بدونه قابل چرخشه ی چرخشون میده.خیلی کم رو پنجه میره.و مهم ترین چیز حرف نمیتونه بزنه در حد همون لغات ک گفتم ابتدای سوالم.و واکنش ب اسمشم داره شکر خدا..مگه اینکه غرق بازیش بشه.تلوزیون خیلی دوست داشت ب توصیه خانم دکتر قطع کردم‌موقع تماشا خیلی محو تلوزیون میشد.الان بهتر شده.امکان داره علائمش تشدید بشه و بعد دو سال بروز بده.واقعا نگرانم آقای دکتر.ببخشید با متن طولانی وقتتونو گرفتم.سپاس بی کران.موفق و پیروز باشید
سلام‌مجدد آقای دکتر من بالا در موردپسرم‌مطرح کردم‌مشکلاتشو.چنتایی مطلب خوندم واقعا نگرانم بابت حرف نزدن پسرم.ب نسبت سنش لغتاش کمه ینی در حد بچه یک ساله بنظرم.آب.مم.دد.ماما.جیز. نمیدونم واقعا چیکار کنم 😔😔
درود و سلام وقت خوش لطفا پاسخهای قبلی بنده را بدون هیحان و استرس چند با مطالعه بفرمایید من بطور کامل قبلا توضیح داده ام. در صورت استرس و نگرانی زیاد لطفا به همکاران با تجربه و علمی کاردرمانگر و گفتاردرمانگر مراجعه حضوری بفرمایید و ارزیابی های دوره ای را جدی بگیرید.
ممنونم من خدمت خانم دکتر روانپزشک کودکان هم رفتم گفتن فعلا چیزی ب نفع اوتیسم نداره و باید بعد دو سالگی بیاریدش حدودا ۴ ماه دیگ.گفتن تشخیص بعد دو ساله الان نمیشه گفت.بله من مطالب ارزشمند شمارو هم بار ها خوندم دکتر اما امکان تشدید رفتارها و پسرفت هپین فعالیت ها و درک و چند کلمه وجود داره؟چه کنیم
۱۷ دیدگاه. Leave new
در این باره سوالات خود را مطرح نمایید
درود و سلام
وقت خوش
دوست ارجمند، اول اینکه واقعا از صمیم دلم به شما و پدر ایشان خسته نباشید و خدا قوت عرض می کنم و امیدوارم که بتوانم کمک کوچک و اندکی به شما و پارساخان بکنم.
آنطور که از دلنوشته ی شما پیداست بخش اعظم مشکل پارسا خان به موارد پزشکی و استفاده از داروهای تشنجی و کسب ثبات در وضعیت عملکرد سیستم اعصاب مرکزی بازمیگردد و توجه بسیار دقیق شما بر زمانبندی بسیار منظم استفاده از داروها و همچنین بکار بستن موارد احتیاطاتی پرهیز از بروز تشنج در کودکان باید باشد( من در بخش پرسش و پاسخ، درپرسش چهل و یکم بطور کامل آنرا نیز ذکر نموده ام). باید احتیاطات لازم را در خصوص بروز تشنج در نظر داشته باشید. این احتیاطات شامل مواردی میشوند که رعایت آنها تا پایان سن سه سالگی بسیار مهم و پر اهمیت هستند، احتیاطاتی نظیر پرهیز از قرار گرفتن در زیر دوش حمام، پرهیز از قرار گرفتن در معرض باران شدید، پرهیز از قرار گرفتن در مکانهای با سر و صدای زیاد، پرهیز از قرار گرفتن در مکانهای با رقص نور های شدید، تغییر ارتفاع بسیار زیاد نظیر چرخ و فلک های بسیار بلند، پروازهای طولانی مدت بیش از دو ساعت، پرهیز از بیخوابی و کم خوابی های مستمر،گرسنگی و تشنگی زیاد، انجام حرکات شدید و همچنین حرکات تعادلی با سرعت بالا در حین انجام تمرینات کاردرمانی و فیزیوتراپی، انجام تحریکات گرمایی و سرمایی متضاد بطور پشت سرهم، استفاده از یخ در تکنیکهای حرکت درمانی کودکان به ویژه در بخشهای مرکزی تنه. همچنین نوازش کردن ممتد و انجام تمرینات ماساژی عمقی و در قالب عملکردهای مهاری همراه با خواباندن کودک در روی بالشهای فومی میتواند در آرامش بخشی و افزایش حس عمقی کودکان بسیار موثر و کاربردی باشد و زمینه ی کاهش بروز تشنج در نوزادان و کودکان را فراهم کند.
ولی متاسفانه شما هیچ مطلبی در مورد اندازه ی دور سر در هنگام تولد، بررسی هماهنگی و تناسب شیب خط دور سر و وزن و قد در طول دو سال اول دوران کودکی ، توان بینایی و شنوایی ، نوع عملکرد تغذیه ای، نوع عملکرد تنفسی ، الگوی خواب و بیداری ، میزان عملکرد شناختی و یادگیری و همچنین رفتار اجتماعی پارساخان ارائه نکرده اید.
البته بر پایه گزارش شما بنظر میرسد که اختلال حس عمقی-حس تعادلی در فرزند شما بطور واضح و مشهود وجود دارد ولی باید آنرا همگام با توان شناختی و ذهنی پارسای عزیز و در مقایسه با کارکردهای ادراکی-حرکتی در نظر گرفت.
بنظر من، با توجه به اینکه طبق گزارش شما تواتر و فرکانس بروز تشنج ها رو به کاهش گذاشته و به نوعی نوید و امید تحت کنترل درآمدن بروز تشنج را می دهد؛ باید با رعایت دقیق دارو درمانی منظم، پارساخان در یک بازه ی زمانی سه تا چهار ماهه تحت یک برنامه ی کامل کاردرمانی شامل موارد زیر قرار بگیرد: استفاده از ماساژهای عمقی و مهاری، بازی درمانی(انفرادی و سپس گروهی)، کاردرمانی آموزشی-شناختی و همچنین یک برنامه ی ساده ی کاردرمانی حرکتی بر اساس رویکرد PMP یا ادراکی-حرکتی ساده و مقدماتی قرار بگیرد.
امیدوارم توانسته باشم کمکی هر چند کوچک و اندک در حد توان و بضاعت دانش و تجربه ی خودم به پارساجان کرده باشم.
با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
ابراهیم پیشیاره- دفتر کاردرمانی رشد
با سلام آقای دکتر. پسر سه سال و نیمه دارم و از مهر امسال مهد می رود در کلاس رفتار طبیعی دارد و تفاوت بارز او با هم سن هایش گفتار ش می باشد. که دیر شروع به صحبت کرد حدود دوسالگی حدود ۲۰کلمه اون هم تقریبا ناکامل می گفت. در ۲۷ ماهگی یکدفعه شروع به گفتن تک کلمه کرد ولی از لحاظ تلفظ حروف صحیح نبودند ولی زیاد. از ۲۹ ماهگی به گفتار درمان مراجعه کردم ویک ماه بعد روانشناس گفت که تقریبا بچه باهوشی هست ولی دقت و تمرکز پایینی داردفقط تمرین کاردرمانی انجام دهد. الان وضعیت خیلی بهتری پیدا کرده. جمله های سه کلمه ای کامل می گوید. خزانه واژگان بسیار بالای پیدا کرده و خودش شروع کننده ارتباط هم هست. ولی ترکیبهای مثل زیر میز یا کتابشان را نمی گوید..سوال من این هست که۱_ آیا فقط کلاس کاردرمانی کافی است. ۲_تا چه مدت؟ ۳_آیا ممکن است تا بهبودی زمان خیلی (مثلا یک سال) زیادی مانده باشد؟ ۴_آیا این تاخیر گفتار اثر طولانی مدت بر آینده این بچه دارد؟ .۵_به نظر شما هفته پنج جلسه برای کاردرمانی زیاد نیست؟ (چون خیلی غر می زنه و از صبح می گوید من کلاس نمی رم. تعطیله. من خودم بیشتر از او دچار استرس می شوم ) ۶_آیا بعد از کاردرمانی نیازی به کلاس های گفتار و کلاس ترسیمی دقت و تمرکز دارد.؟ واقعا از شما سپاسگذارم و منتطر راهنمایی شما هستم. این چند ماه من و همسرم از فکر این بچه و کلاس هایش واقعا تحت فشار هستیم وزندگیمان از روال عادی خارج شده من با توجه به شغلم کمی سازگارتر هستم ولی همسرم واقعا دارد به زور تحمل می کند
درود و سلام ، وقت خوش. این موضوع حتما باید از طریق بررسی های تخصصی صورت بگیرد براساس گزارش بسیار خوب شما، به چند مورد میتوان مشکوک بود که باید علائم آن بررسی گردد:
۱. اختلالات مخچه ای
۲. تغییر واریانس اندازه ی دور سر در بازه زمانی ماههای ششم تا ماه چهاردهم
۳. اختلال DCD ( اختلال هماهنگی رشدی حرکتی)
۴. اختلالات اضطرابی.
بنظر من هفته ای دو جلسه کاردرمانی جسمی بر اساس رویکرد ” ادراکی- حرکتی” یا همان تمرینات PMP ( برخی از تمرینات آن به صورت فیلم در گالری ویدیو در سایت کلینیک ما وجود دارد )، همراه با تقویت و افزایش هماهنگی حرکات دست ها و انگشتان میتواند کافی باشد، البته همراه با هفته ای یک جلسه گفتاردرمانی در قالب تمرینات تحرک بخشی عضلات زبانی و همچنین ارائه تمرینات موسیقی درمانی.
اگر هم مشکل تنش و اضطرابی هم در ایشان دیده می شود همراه با استفاده از دارودرمانی مطابق نظر روانپزشک متخصص کودک باید از جلسات بازی درمانی بر مبنای مهارتهای بیانی و کلامی استفاده نمود.
با سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
سلام اقای دکتر
پسر سه ساله ای دارم که روز دوم تولد تشنج کرد و از اون به بعد دارو خورد ی مدت مقاوم به درمان شد و تقریبا چهار پنج ماه غیر متوالی بیمارستان بود و تقریبا نیمه بیهوش به علت تشنج های مکرر
تقریبا در سن نه ماهگی با سه داروی تگرتول.لیسکانتین و کلونازپام تشنج کنترل شد ناگفته نماند که در سن ۱۰ ماهگی گردن گرفت چون قبل از اون دائم تشنج داشت و تشنج ها مانع پیشرفتش میشد
بعد کم کم نشوندمش و در سن یکسالگی نشستن رو گرفت البته با کمک
تو این مدت دائما تحت کاردرمانی بود و هر کاردرمانگری ی تشخیصی داشت اما غالب تشخیص ها مبنی بر اختلال حسی بود
اقای دکتر من احساس میکنم از زمانی که لیسکانتین(پریمیدون) شروع شد پارسا شروع کرد به گاز گرفتن پشت دست راستش
این رفتار رو هنوز هم داره و زمانی که هیجانی میشه یا عصبانی خیییلی شدید میشه طوری که پشت دستش پینه بسته و من از این بابت واقعا نگرانم
اقای دکتر الان پارسا(پسرم) دوسال هست که تشنج نداشته و پزشک مغز و اعصاب شروع به کم کردن داروها کردن
من دیگه کاردرمانی نمیبرمش چون جلسات اخر کاردرمانی پارسا واقعا اذیت میشد و از ترس استفراغ میکرد کاردرمانگرش با تشخیص بهم ریختگی حسی جلسات حس درمانی و کاردرمانی براش گذاشته بودن
الان پارسا راه میره اما تعادلش کمه و از موانع میترسه وقتی پارسا راه افتاد طوری بود که از حالت نشسته نمیتونست بلند بشه و از حالت خوابیده هم نمیتونست بشینه که بعد از اینکه ی مدت از کاردرمانیش گذشت و نبردمش کم کم یاد گرفت
اقای دکتر من خیلی مطالعه میکنم راجع به مشکلات شبیه به پارسا
البته دکتر محمود محمدی با تست هایی که از پارسا گرفتن و نقشه مغز و تست های روانشناسی این نتیجه رو گرفتن که پارسا مشکل اختلال بیش فعالی و نقص توجه داره پارسا دائما انگار ی موتور بهش وصله همش در حال راه رفتنه
من علمی ندارم اما به عنوان مادر احساس میکنم این تشخیص در مورد پارسا درسته
اقای دکتر پارسا هیچ کدوم از کاراش سر وقت نبود چون تا ده ماهگی فقط دراز کش بود و بعد از قطع تشنج ها تازه شروع به پیشرفت کرد
و اینکه تمام پیشرفت هاش در هم بود بعد از راه رفتن چهار دست و پا رفت
اقای دکتر ی مشکل اساسیه دیگه ی پارسا اینه که اصلا از دستاش برای گرفتن وسایل و برداشتن یا گذاشتنشون توی دهنش استفاده نمیکنه حتی لیوان یا شبشه اش هم نمیگیره خودش اب بخوره وقتی خودم دستاش و به شیشه میچسبونم که یاد بگیره دستاشو بزور میبره عقب و واقعا نمیدونم چه حسی باعث این شده که از دستاش هیچ استفاده ای نکنه و نمیدونم شاید نمیشناسه دستاشو واقعا نمیدونم اقای دکتر
پارسا الان تبلیغات رو خیلی دوست داره صداش میکنم میاد
از پله بلد نیست بالا بره
اصلا حرف نمیزنه اما صداسازی داره
اقای دکتر لطفا راهنماییم کنید واقعا درمانده و مستاصل شدم هیچ کمکی تو این راه پر فراز ندارم
الان نمیدونم باید پارسا رو ببرم پیش روانپزشک یا کاردرمانی اول کجا باید ببرمش
اقای دکتر واقعا نیاز به کمک و همفکریتون دارم با توجه به شرح حالش شما چه پیشنهادی دارید
پیش کدوم پزشک ببرمش و کدوم کاردرمانی هرجایی که فکر میکنید بهتره لطفا راهنماییم کنید همیشه دعاگوتون هستم ببخشید زیاد حرف زدم ممنون از شما و زحماتتون.
سلام .من دخترم ۳۶ هفته و ۳ روز به دنیا اومد و اصلا تا حالا که ۴ماه و ۲۵ روزش شد اصلا موقع شیرخوردن بهم نگاه نمیکنه و به چشم غریبه ها هم نگاه نمیکنه و باهاشون بازی نمیکنه… تا ۲ماه که اصلا ارتباط چشمی برقرار نمیکرد بردمش متخصص چشم اطفال که گفت چون زود به دنیا اومده تا یک ماه دیگه ارتباط برقرار میکنه که تقریبا از ۲ماه و دوهفته ارتباط چشمی بامن برقرار کرد و بعد که کمی گذشت با همسرم و پدر مادرم هم برقرار کرد ولی با هیچ کدوممون همیشه ارتباط برقرار نمیکنه و انگار هروقت دلش بخواد اینکارو میکنه مثلا نصف مواقع به چشممون نگاه میکنه.. به اسمش هم هنوز واکنش نداره از کارهایی که میکنه هم بگم الان دوهفته ای هست آ آ آ میگه با صدای بلند و دوست داره دستش رو بگیریم بشینه و نگهش داریم که پاهاش رو برای حرکت تکون بده و حالت قدم زدن رو انجام میده .برای گرفتن اشیا تلاش نمیکنه ولی بدم دستش میگیره به دهنش میبره.و اشیا رو پرت نمیکنه. ۷۰ درصد مواقع جلو آیینه روش رو برمیگردونه. با نگاهش ما و اشیا رو تعقیب میکنه . به صدای من چه تو محدوده دیدش باشم چه نباشم واکنش داره به صدای اسباب بازی ها هم همینطور. تلوزیدن خیلی دوست داره ولی مانع دیدنش میشم.با موسیقی ارتباط خوبی داره.باهاش بازی کنم خنده صدادار میکنه اما نه همیشه. و مسلا ای که خیلی ذهنم رو درگیر کرده نگاه نکردن به افراد غریبه هست و بهشون واکنشی نداره و اینکه وقتی حالت نشسته هست و اگر زیر بغلش رو بگیریم و تقریبا به صورت ایستاده باشه ارتباط چشمی با من و هیچ کسی برقرار نمیکنه و قبل تر هم نوشتم موقع شیر خوردن هم اصلا ارتباط چشمی نداره. میشه راهنمایی کنید که اینها میتونه علایم اوتیسم باشه با مشکل دیگه ای؟و اینکه رای ارزیابی دقیق تر بهش زمان بدن یا الان که ۴ماه و ۲۵ روش هست اقدام کنم؟سپاس فراوان
درود و سلام ، وقت خوش. چه گزارش خوب
و کاملی ارائه نموده اید دقیقا به موارد لازم اشاره کرده اید. بطور مشخص در گزارش
شما مشخص شده است که در یکپارچگی حس های بنیادین کودک شما در موارد تلفیق حس عمقی
و حس تعادلی مشکل بروز کرده است. کودک برای تثبیت نگاه هدفمند و جستجو در چهره سه
بعدی افراد و تبدیل آن به نگاه پردازشگر و دارای توان پردازش اطلاعات نیازمند
بکارگیری و استفاده از همکاری یکپارچه حس عمقی و حس تعادلی می باشد حال در هنگامی
که کودک در وضعیتهایی قرار می گیرد که ظرفیت و توان استفاده از آن حس ها در خدمت
پوسچر و وضعیت بدنی نظیر نشستن یا حالت ایستاده قرار می گیرد و یا در وضعیتهایی
پیچیده مستلزم چند عمل همزمان نظیر شیر خوردن (خوردن، مکیدن، تنفس و بلعیدن و فرو
دادن) قرار می گیرد بنابراین موجب کم شدن این توان جهت استفاده در زمینه نگاه چشمی
با ثبات و برقراری ارتباط اجتماعی می گردد و نشانه ی آن به صورت قطع نگاه تماس
چشمی بروز می کند. بنظر بنده بهتر است تا پایان شش ماهگی کودک تان بردباری و
شکیبایی کنید تا شاید رشد و افزایش توان تحولی و تکاملی بتواند در یک پروسه ی خود
ترمیمی به رفع این نقیصه بپردازد ( به امید خدا) ولی در صورت عدم اصلاح آن و همراه
شدن با تاخیر یا شتاب شدید رشد حرکتی باید توسط کاردرمانگر در زمینه این موضوع از
طریق رویکرد یکپارچگی حسی، تمرینات لازمه به صورت مشاوره ای جهت انجام در منزل به
شما آموزش داده شود و یا به صورت هفته ای یکبار برایتان تمرینات منظم به مدت سه
ماه در نظر گرفته شود. سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
با عرض سلام و خسته نباشید
سپاس بابت راهنمایی ارزشمندتان
طبق فرمایشتان من ب دخترم زمان دادم و الان که دخترم ۸ماهش تموم شده نسبت به ۴ونیم ماهگی پیشرفت داشته؛ برای رفتن به بغل آشناها هیجان زده میشه و چهره پدر بزرگ و مادر بزرگ،خاله و عمه رو میشناسه ولی به اسم نمیشناستشون و در واقع اسم اشیا رو هم نمیدونه و بگیم به سمت چیزی برنمیگرده… به اسم خودش هم برنمیگرده(گاهی حس میکنم اگر محرک محیطی نباشه برمیگرده که اون هم خیلی نیست) ولی به صداهای اشنا واکنش نشون میده و به موسیقی هم واکنش خوبی داره. با غریبه ها هم بازی میکنه و حتی بغل غریبه هم میره. و این اواخر کمی وابستگیش به من بیشتر شده. بعضی از اصوات رو ادا میکنه ( خ، قا، با، ما، آ) و تقلیدشون هم میکنه،
دست دستی میکنه، جلو اینه میخنده و بازی میکنه، خوب غذا میخوره و با شیشه شیر که آب میخوره خودش با دستش میگیره و نگه میداره. با کمک چند ثانیه میایسته و حالت بشین پاشو زیاد داره، تقریبا بدون کمک میشینه البته گاهی متمایل ب چپ و راست میشه و میافته ولی سینه خیز و چهار دست و پا نمیره، ولی با چرخش جابه جا میشه غلت از دمر به شکم خیلی وقته داره ولی برعکسش رو به تازگی انجام میده.
ارتباط چشمی در حالت درازکش کاملا خوب و حالت نشسته هم نسبتا خوب که با داشتن فاصله عالیه ولی در حالت ایستاده هم اگر ازش فاصله داشته باشیم خوبه ولی از نزدیک مثلا تو بغل اصلا نگاه ب صورتمون نمیکنه یا اگر نگاهش بیافته سریعا برمیگردونه و از ۵ماهگی به بعد موقع شیر خوردن پنج درصد ارتباط چشمی برقرار میکنه که خیلی کمه؛
به نظر شما کاردرمانی دخترم رو الان شروع کنم یا کمی بهش فرصت بدم ؟ و اینکه چند جلسه نیاز داره؟
و سوالی دارم اگر این مسله پیگری و حل نشه در آینده چه مشکلی بوجود میاد؟
سلام آقای دکتر عزیز،ممنون از سعه صدر شما و تمام همکاران محترم در پاسخگویی به سوالات!بنده پسری۲۲ ماهه دارم که از بدو تولد با مشکلاتی نظیر رفلکس شدید معده،بیقراری و خواب نامنظم همراه بود!دور سر پسرم در بدو تولد حدود ۳۲ بود!این مشکلات تا ۶ماهگی پسرم همراهش بود از ۶ ماه ب بعد تا یکسال برخی از رفتارهای پسرم مشکوک بود نظیر اینکه هرازگاهی نشسته دور خودش میچرخید و خیلی ارتباط و تعامل زیادی نداشت و صحبت هم نمیکرد!البته چرخیدن پسرم بعد از ۱/۵ سالگی خیلی خیلی کم شد!تو ۱۲ ماهگی همسرم به دلیل آشنایی با دروس روانشناسی احتمال وجود اتیسم رو در پسرمون عنوان کرد!تا ۱/۵ سالگی فقط از لحاظ تکلمی با پسرم خیلی کار کردیم و با کاردرمان آشنایی زیادی نداشتیم الان که ۲۲ ماهشه از حدود ۲ماه قبل جلسات کاردرمانی میبریمش ولی متأسفانه خیلی مقاومت میکنه تا حدی به حالت تهوع میافته!برخی از علائمی که پسرم داره شامل بو کردن احسام،خیره شدن ب نور،خیلی سریع ب اسمش واکنش نشون نمیده ولی متوجه میشه ،در مواقعی که خیلی ناراحت میشه اجسام و پرت میکنه و جدیدا هم هرازگاهی رو پنجره راه میره!البته ناگفته نماند وقتی باهاش تو منزل کار میکنیم و پاهاش و ماساژ میدیم این حرکاتش بیشتر میشه!ارتباط چشمی خوبی با اطرافایان و محیط داره غریبه رو از آشنا تشخیص میده تقلید میکنه کاربرد وسایلی نظیر لیوان،قاشق،گوشی تلفن،جعبه کبریت کفش و کلاه رو میدونه ولی تکلم نداره و فقط آوا سازی میکنه!چند کلمه نظیر بابا و ماما روهم میگه!۲بار تشنج کرد که هر دوبار قبلش تب داشت!نوار مغز گرفتیم تو نوار چیزی نشون نداد پیش فوق تخصص مغز و اعصاب بردیمش گفتن داروی تشنج نیاز نیس!لازم بذکر بنده خودم تا حدود ۳سالگی حرف نمیدم!از شما دکتر عزیز استدعا دارم در خصوص ابتلا پسرم به بیماری یا بهتر بگم اختلال اتیسم بنده رو راهنمایی کنین!تا ب الان تشخیص اتیسم نگرفتیم و بیشتر اختلال حواس رو مطرح کردن منتها نظر جنابعالی واقعا مایه دلگرمی بنده و همسرم هستش!بیشتر ب خاطر رو پنجه راه رفتن پسرم نگران هستم!استدعا دارم بنده رو با نظرات کارشناسی و تخصصی راهنمایی بفرمایین.سپاسگذارم
درود و سلام ، وقت خوش. گزارش بسیار کامل و دقیقی لطف فرموده بودید و نکات مهمی را مطرح کرده اید، علائم و نشانه هایی نظیر ریفلاکس شدید معده، بیقراری، خواب نامنظم، روی پنجه ی پا راه رفتن، بو کردن احسام، خیره شدن به نور، عدم واکنش به نام کودک، پرتاب اشیا و اجسام میتواند بیانگر تشخیص احتمالی SID یا عدم یکپارچگی حسی از نوع اختلال عدم تبدیل حس عمقی به حس تعادلی در پردازش های حسی یکپارچه باشد و باید اقدامات و مداخلات کاردرمانی و گفتاردرمانی مناسب بهره بگیرید، حال اگر کودک در کلینیک همکاری لازم را بروز نمی دهد میتوانید چند تمرین را یاد بگیرید و در منزل بطور پشت سرهم و بدون وقفه دو تا سه بار انجام بدهید بطور معمول یکماه بعد کودک جهت همکاری در کلینیک با درمانگران آماده خواهد بود. فقط دقت بفرمایید که تمرینات در منزل باید بدون وقفه و پشت سر هم باشد و بطور مکرر همگام با گریه و بیقراری کودک قطع نگردد و در حین انجام تمرینات از موبایل و تلویزیون به عنوان سرگرم نمودن کودک با تماشا نمودن آنها استفاده ننمایید.
لطفا آرامش داشته باشید زیرا جای نگرانی زیادی وجود ندارد اول اینکه سیستم عصبی کودک شما بهبودی های نسبی نظیر بهبود ارتباط چشمی مناسب با اطرافیان و تشخیص غریبه از آشنا، تقلید، دانستن کاربرد وسایلی نظیر لیوان،قاشق،گوشی تلفن،جعبه کبریت کفش و کلاه ؛ پس بنابراین امید زیادی هست تا درصورت استفاده از مداخلات کاردرمانی مناسب و هدفمند بتوانیم تا شش ماه آینده بهبودی های بسیار خوبی حاصل گردد. لطفا بررسی ها و ارزیابی های دوره ای سه ماه یکبار را بسیار جدی بگیرید تا خدای ناکرده زمان ارزشمند تا پیش از سه سال را از دست ندهید. سپاس فراوان از پرسش ارزشمندتان * سربلند باشید.
من سوالم رو مطرح کردم در انتظار تایید بود الان نیست سوالم 😞
با سلام و عرض ادب
وب سایت بروزرسانی شده دیتای چند روز در دسترس نمی باشد.
لطفا مجدد سوال خود را مطرح بفرمایید.
با عرض سلام
آقای دکتر دیگه جواب سوالها رو نمیدن ؟
سوال آخر من بی جواب مونده
سلام آقای دکتر…پسرم ۲۰ ماهشه…۳.۵ ماهگی غلت زد..۷ ماهگی ۰هاردست و پا رفت و بب مم میگف..۱۱ ماه و ۳ هفته هم مستقل راه رفت البته از ۱۱ ماهگی روی پاهاش بدون هیچ کمک وایساد.از دوماهگی هم میتونست جغجغه و اسباب بازیای صدا دارش ب دست بگیره و بازی کنه.ارتباط چشمی هم داشت و هنوزم داره کاملا.فقط چند مورد دل نگرانم کرده.اینکه نهایتا ۷ یا ۸ کلمه میگه .مثل جیز.دست ب شوفاژ و کتری بزنه میدونه داغن احتیاط میکنه و میگه جییز بعد دست میزنه ک داغ باشه اصلا نمیذاره.غذا بخاد میگه مم.شیشه بخاد میگه آب.منظورم میگه در حد رفع نیازش.یا ببخشید موقع پی پی ی اخلاقی داره جای خلوت میره بعد ک‌تموم شد میاد پیشم.بگم کلاه تو یا ماشین یا کامیون منظورم چیزایس ک شناخت داره رو کاملا میدونه و میاره.جورابش خودش در میاره یا میپوشه البت اون با کمک من.ب شدت ب افرادی ک بشناسه و براش وقت بذارن وابسته و شناخت داره.غذاش با قاشق میتونه بخوره البته همراه با کثیف کاریای خودش.چند ماه مهد بود راضی بودن و میگفتن خوب ارتباط میگیره.در جمع با بچه های بیشتر بزرگ تر ک براش وقت میذارن و بازی میکنن دوست داره باشه.و اینکه با کوچیکا هم خوبه ناز میکنه و اگ بهشون محبت بشه یکمم میزنه.بد غذا نیست اصولا.ولی غذای تکراری اصلا نمیخوره.بیشترم میگه خودم بخورم.تا اینجا چیزایی ک یادم بود.وچنتا رفتار ک نگرانم کرده و حتی ب روانپزشک شهرمون ک فوق تخصص روانپزشکی کودکانم مراجعه کردم گفتن الان خوبه و چیزی ب نفع اوتیسم نداره خیز چرخوندن و تشخیص بعد دو ساله.گفتن ۳ ماه دیگ بیار.اما رفتاراش ب شدت علاقه ب چرخوندن وسایل داره مخصوصا چرخ ماشیناش البته درست بازی میکنه باهاشون ولی خب چرخوندنم داره ن طولانی نهایتا ۳ تا ۵ دیقه.مثلا در پوش قابلمه و چیزای گرد بدونه قابل چرخشه ی چرخشون میده.خیلی کم رو پنجه میره.و مهم ترین چیز حرف نمیتونه بزنه در حد همون لغات ک گفتم ابتدای سوالم.و واکنش ب اسمشم داره شکر خدا..مگه اینکه غرق بازیش بشه.تلوزیون خیلی دوست داشت ب توصیه خانم دکتر قطع کردم‌موقع تماشا خیلی محو تلوزیون میشد.الان بهتر شده.امکان داره علائمش تشدید بشه و بعد دو سال بروز بده.واقعا نگرانم آقای دکتر.ببخشید با متن طولانی وقتتونو گرفتم.سپاس بی کران.موفق و پیروز باشید
سلام‌مجدد آقای دکتر من بالا در موردپسرم‌مطرح کردم‌مشکلاتشو.چنتایی مطلب خوندم واقعا نگرانم بابت حرف نزدن پسرم.ب نسبت سنش لغتاش کمه ینی در حد بچه یک ساله بنظرم.آب.مم.دد.ماما.جیز. نمیدونم واقعا چیکار کنم 😔😔
درود و سلام
وقت خوش
لطفا پاسخهای قبلی بنده را بدون هیحان و استرس چند با مطالعه بفرمایید من بطور کامل قبلا توضیح داده ام. در صورت استرس و نگرانی زیاد لطفا به همکاران با تجربه و علمی کاردرمانگر و گفتاردرمانگر مراجعه حضوری بفرمایید و ارزیابی های دوره ای را جدی بگیرید.
ممنونم من خدمت خانم دکتر روانپزشک کودکان هم رفتم گفتن فعلا چیزی ب نفع اوتیسم نداره و باید بعد دو سالگی بیاریدش حدودا ۴ ماه دیگ.گفتن تشخیص بعد دو ساله الان نمیشه گفت.بله من مطالب ارزشمند شمارو هم بار ها خوندم دکتر اما امکان تشدید رفتارها و پسرفت هپین فعالیت ها و درک و چند کلمه وجود داره؟چه کنیم